Δώσαμε τιμητική βίζα στον Τούρκο που «έστησε»την προβοκάτσια στα Ιμια!

Ο άνθρωπος που ύψωσε την τουρκική σημαία στην ελληνική βραχονησίδα μπαινοβγαίνει στη χώρα μας ως διακεκριμένος επισκέπτης.ΑΠO ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟ, για την πλειονότητα του ελληνικού λαού, η κυβέρνηση της Ν.Δ. κατέστησε τιμώμενο πρόσωπο τον άνθρωπο που με τις πράξεις του τον Ιανουάριο του 1996 πυροδότησε την κρίση των Ιμίων!Πρόκειται για τον φωτο ρεπόρτερ-δημοσιογράφο που εργαζόταν τότε στην τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» κ. Τζεσούρ Σερτ, ο οποίος μπαινοβγαίνει στην Ελλάδα ως διακεκριμένος επισκέπτης. Οπως αποκαλύπτει το«ΘΕΜΑ», ο κ. Σερτ, ένας απότους τρεις Τούρκους που κατέβασαν την ελληνική και ύψωσαν την τουρκική σημαία στα Ιμια, επισκέφθηκε την Ελλάδα σαν κύριος, κάνοντας χρήση βίζας που του χορήγησε το ελληνικό κράτος στις 7 Σεπτεμβρίου του 2005. Αντί να αντιμετωπίζεται ως persona non grata όντας ένας από τους βασικούς υπαίτιους του θερμού επεισοδίου που οδήγησε το 1996 την Ελλάδα και την Τουρκία στα πρόθυρα γενικευμένης σύρραξης, ο κ. Σερτ για την κυβέρνηση της Ν.Δ.μοιάζει να αποτελεί μια υψηλή προσωπικότητα που πρέπει να ανταμειφθεί για τα επιτεύγματά της! Οπως αποδεικνύεται από τα έγγραφα που φέρνει στο φως της δημοσιότητας το «ΘΕΜΑ», ο κ. Σερτ (γεννηθείς στις 19 Νοεμβρίου του 1973 στη Σμύρνη, με αριθμό διαβατηρίου P 230232) έλαβε θεώρηση για να εισέλθει ανεμπόδιστα στη χώρα στις 7 Σεπτεμβρίου του 2005 με σχετική βίζα που εξέδωσε το ελληνικό προξενείο της Σμύρνης.Το εξωφρενικό είναι ότι οι ελληνικές κρατικές αρχές όχι απλώς επέτρεψαν στον άνθρωπο που υπέστειλε την ελληνική σημαία να περάσει τα σύνορα, αλλά, όπως προκύπτει πέρα από κάθε αμφιβολία, του προσέφεραν τη σχετική βίζα ατελώς!Προφανώς το υπουργείο Εξωτερικών δεν ελέγχεται διότι έχασε τα 60 ευρώ που καλείται να πληρώσει όποιος πολίτης (που διαμένει σε χώρα εκτός Σένγκεν) λαμβάνει βίζα από τις ελληνικές προξενικές αρχές, αλλά επικρίνεται διότι «κουρέλιασε» τον νόμο για τη χορήγηση θεωρήσεων εισόδου ατελώς. Σύμφωνα με τα ισχύοντα (νόμος 2949 του 2001,άρθρο 1 παρ.5 και υπουργική απόφαση 5ης Νοεμβρίου 2002 περί τις «ατέλειες σε έκδοση διαβατηρίων»), το ελληνικό κράτος μπορεί να απαλλάσσει από την υποχρέωση καταβολής τελών θεωρήσεως όσους ομογενείς είναι άποροι. Κατά περίπτωση και έπειτα από έγκριση της Α4 διεύθυνσης Τουρκίας ή της Ε1 Μορφωτικών και Πολιτιστικών υποθέσεων, την καταβολή τελών μπορούν να αποφύγουν «διακεκριμένοι αλλοδαποί, μέλη επισήμων ξένων αποστολών,λόγιοι, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, αθλητικές ή φοιτητικές οργανώσεις».Παρότι ασκεί το επάγγελμα του φωτορεπόρτερ-δημοσιογράφου, ο κ. Σερτ προφανώς και δεν είναι δυνατό να περιλαμβάνεται στην ομάδα των διακεκριμένων αλλοδαπών. Εκτός κι αν στο ελληνικόυπουργείο Εξωτερικών υπάρχουν διπλωμάτες που μπορούν να επιχειρηματολογήσουν ότι η Αθήνα πρέπει να αντιμετωπίζει τον άνθρωπο που ύψωσε την τουρκική σημαία στα Ιμια σαν υψηλό προ-σκεκλημένο. Αρμόδιες διπλωματικές πηγές με τις οποίες συνομίλησε το «ΘΕΜΑ» θεώρησαν δεδομένο ότι ο κ. Σερτ θα έπρεπε να είναι «επίλεκτο μέλος» της λίστας με τους personae non gratae, εκτιμώντας με βεβαιότητα ότι ο Τούρκος φωτογράφος περιλαμβάνεται στον εθνικό κατάλογο ανεπιθύμητων ατόμων (ΕΚΑΝΑ), οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να περάσουν σε ελληνικό έδαφος.Κι όμως η αποκάλυψη της σφραγισμένης θεώρησης εισόδου του κ. Σερτ από τις ελληνικές τελωνειακές αρχές με ημερομηνία 9-9-05 και τη διευκρίνιση ότι η βίζα χορηγήθηκε «gratis», δηλαδή ατελώς, αφήνει άναυδο κάθε Ελληνα. Οχι, ο άνθρωπος που υπέστειλε την ελληνική και ανέβασε την τουρκική σημαία στα Ιμια δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ στον εθνικό κατάλογο ανεπιθύμητων προσώπων. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το γεγονός ότι ο κ. Σερτ «διαφεύγει» από τον κατάλογο με τα ανεπιθύμητα για την ελληνική πολιτεία πρόσωπα δεν έχει περάσει απαρατήρητο από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Ωστόσο,παρά τις προσπάθειες της ηγεσίας της ΕΥΠ, ο κ. Σερτ δεν εντάχθηκε ποτέ στον ΕΚΑΝΑ.Η αποκάλυψη ότι ένας άνθρωπος που με τις πράξεις του έφερε την Ελλάδα και την Τουρκία λίγα βήματα πριν την πολεμική αντιπαράθεση αντιμετωπίζεται περίπου σαν υψηλός προσκεκλημένος προκαλεί οργή. Ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, κατά τη διάρκεια της οποίας η Ν.Δ. θέτει τα ευαίσθητα θέματα της εξωτερικήςπολιτικής στην ατζέντα και κάνει μαθήματα πατριωτισμούστο ΠΑΣΟΚ, προφανώς επιδιώκοντας μικροκομματικά οφέλη.

Στο facebook με φόντο τον Παρθενώνα...Στο facebook και πιθανώς σε σελίδα που διατηρεί στο Διαδίκτυο κάποιος φίλος του κ. Σερτβρίσκονται αναρτημένες φωτογραφίες από επί σκεψη του Τούρκου φωτογράφου στην Ακρόπολη. «Μετά την υποστολή της ελληνικής σημαίας στα Ιμια ο Τζεσούρ Σερτ πίστευε ότι δεν θα ξαναπα τούσε στην Ελλάδα. Ομως, σε πείσμα όλων επέστρεψε και αυτή τη φορά φωτογράφησε την ελληνική σημαία» είναι το κείμενο της λεζάντας που συνοδεύει μία από τις ταξιδιωτικές φωτογραφίες του κ.Σερτ.Ακόμη και ορισμένοι Τούρκοι φίλοι του έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι το ελληνικόκράτος δεν επιτρέπει στον πρώην δημοσιογράφο της «Χουριέτ» να περάσει τα σύνορα. «Παρότι απαγορεύεται να μπει στην Ελλάδα, ο Τζεσούρ Σερτ βρήκε τον δρόμο του προς την Αθήνα ως τουρίστας» αναφέρεται σε άλλο σχόλιο, ενώ κάποιος άλλος Τούρκος σημειώνει:«Μπράβο σου. Νέα σημαία περιμένουμε. Μια σημαία στην Αθήνα...», Αν και ο χρόνος της επίσκεψής του στην Ακρόπολη δεν προσδιορίζεται, από μια πρόχειρη σύγκριση της φωτογραφίας πάνω στα Ιμια, του προσώπου του στο διαβατήριο και της πόζας με φόντο τον Παρθνώνα, προκύπτει ότι ο κ. Σερτ βρέθηκε στην Αθήνα στο πολύ πρόσφατο παρελθόν.

πηγή:ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΜΑΚΗΣ ΠΟΛΛΑΤΟΥ

Εκστρατεία συλλογής υπογραφών για την άμεση απελευθέρωση του προέδρου της ΜΚΟ «Έλληνες Εθελοντές» Θανάση Λερούνη

Το ΣΑΕ συμπαρίστατε στην οικογένεια του εκπαιδευτικού Θανάση Λερούνη, πρόεδρος του ΜΚΕ «Έλληνες Εθελοντές», ο οποίος απήχθη από ομάδα πολυάριθμων μασκοφόρων, τα ξημερώματα της Τρίτης 8/9/09, από το ΚΑΛΛΑΣΑΝΤΟΥΡ – το πολιτιστικό κέντρο των Καλλάσα, στην παραμεθόρια περιοχή του ΒΔ Πακιστάν-Αφγανιστάν.Οι εισβολείς απήγαγαν τον Αθανάσιο Λερούνη προς άγνωστη κατεύθυνση στα βουνά του Ινδοκαυκάσου. Μαζί του απήχθησαν ένας δάσκαλος Καλάς και ένας φύλακας, που τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι.Ο πρόεδρος, του ΣΑΕ κυριος Στέφανος Ταμβάκης εκ μέρους όλων των Μελών του Προεδρείου και των δικτύων Νεολαίας καλεί τους απανταχού Έλληνες να στηρίξουν την προσπάθεια της οργάνωσης γιατροί του κόσμου για την άμεση συλλογή υπογραφών , με στόχο την απελευθέρωση του έελληνα εθελοντή.Το έργο που επιτελεί η οργάνωση ΜΚΟ «Έλληνες Εθελοντές», της οποίας προεδρεύει ο κ. Λερούνης, σίγουρα τιμά την πατρίδα μας. Από το 1995, η οργάνωση, που ξεκίνησε ως μια ομάδα “Φίλων των Καλάς”, υπό την αιγίδα της εκπαιδευτικής κοινότητας (ΟΛΜΕ-ΔΟΕ), έχει πραγματοποιήσει στην περιοχή έργα κοινής ωφέλειας, με πόρους που εξασφαλίζει από τις εθελοντικές δραστηριότητες των μελών, φίλων και συνεργατών της, καθώς και από χορηγίες διαφόρων ελληνικών φορέων, συλλόγων, οργανισμών, δήμων κ.ά.Από το 2001, ο κύριος χορηγός των έργων είναι η “HELLENIC AID”, του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Ένα έργο, που εκτιμήθηκε όχι μόνο από τους ίδιους τους Καλάς, αλλά και τις Πακιστανικές Αρχές.

Η υπογραφή σας είναι σημαντική.http://www.mdmgreece.gr/component/option,com_petitions/id,6/lang,el/view,petition/

Ψέμα Καραμανλή και στο Κυπριακό

Επειδή στην προεκλογική εκστρατεία, και ιδιαιτέρως προχθές στην τηλεοπτική αναμέτρηση με τον Γ. Παπανδρέου ο Πρωθυπουργός επιχείρησε να κλέψει... λίγη από τη δόξα τού «όχι» του αειμνήστου Τάσσου Παπαδόπουλου θεωρώντας ότι θα βάλει στη γωνία τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που πήρε θέση υπέρ του «ναι»...ΕΠΕΙΔΗ ο κ. Κ. Καραμανλής ανήγαγε τη στάση που τήρησε ο ίδιος και η κυβέρνησή του έναντι του σχεδίου Ανάν τις κρίσιμες ημέρες του Απριλίου του 2004 σε προεκλογικό «πατριωτικό χαρτί».Επειδή στην προεκλογική εκστρατεία, και ιδιαιτέρως προχθές στην τηλεοπτική αναμέτρηση με τον Γ. Παπανδρέου ο Πρωθυπουργός επιχείρησε να κλέψει... λίγη από τη δόξα τού «όχι» του αειμνήστου Τάσσου Παπαδόπουλου θεωρώντας ότι θα βάλει στη γωνία τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που πήρε θέση υπέρ του «ναι»...Είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ποια πραγματικά ήταν η στάση του κ. Καραμανλή εκείνες τις ημέρες. Εντός του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό τον τότε Πρόεδρο Κ. Στεφανόπουλο στις 15 Απριλίου 2004, ο κ. Καραμανλής είπε «ναι» στο σχέδιο Ανάν.Του το είπε στην τηλεοπτική αναμέτρηση ο Γ. Παπανδρέου και ο κ. Καραμανλής δεν απάντησε. Αλλά και εκτός του Συμβουλίου Αρχηγών ο Πρωθυπουργός τι είπε;Εξερχόμενος του Προεδρικού Μεγάρου διαπίστωνε ότι «τα θετικά στοιχεία του σχεδίου Ανάν είναι υπέρτερα των αρνητικών στοιχείων» και ότι «η ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου μπορεί να βελτιώσει τις όποιες δυσκολίες».Το βράδυ σε διάγγελμά του που παρακολούθησε με κομμένη την ανάσα ο Ελληνισμός της Κύπρου, εκτός βεβαίως των αυτονόητων ότι «η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται» και πως η Αθήνα θα σεβαστεί την όποια απόφαση των Ελληνοκυπρίων, ο κ. Καραμανλής κατέθετε την έμμεση πλην όμως καθαρή συνηγορία του υπέρ του σχεδίου Ανάν. Αντιγράφω από το διάγγελμά του: «Στις σημερινές συγκυρίες επιβάλλεται όλοι να ενεργήσουμε με ενότητα, σύνεση και διορατικότητα. Το σχέδιο Ανάν, όπως έχω τονίσει, έχει και θετικά στοιχεία και δυσκολίες. Οι συγκεκριμένες συγκυρίες επιβάλλουν να μην αφήσουμε τις αδικίες να μας εμποδίσουν να κοιτάξουμε μακροπρόθεσμα. Αυτό που προέχει σήμερα, αυτό που οφείλουμε να κάνουμε, είναι να δούμε ψύχραιμα πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα θετικά του σχεδίου Ανάν στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής δυναμικής. Προσωπικά πιστεύω βαθύτατα στη δύναμη της ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Στη δύναμή της να αμβλύνει τις όποιες δυσκολίες. Γι΄ αυτό και θεωρώ ότι, μέσα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής προοπτικής, τα θετικά σημεία μπορούν να αποδειχθούν υπέρτερα των αρνητικών».Δηλαδή ο κ. Καραμανλής συμβούλευε τους Ελληνοκυπρίους να αποδεχθούν το σχέδιο με το σκεπτικό ότι η επικείμενη- τότε- ένταξη μιας ενωμένης Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα άμβλυνε τις δυσκολίες.Αυτά προς αποκατάσταση της ιστορικής και πολιτικής τάξης.

πηγή: NEA

Επειδή κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ήταν αρνητικοί στο σχέδιο Ανάν......<Όταν φεύγουν οι εχθροί, όλοι γίνονται γενναίοι. Β.Ουγκώ.>

Πέραν ελληνικών αγκυλώσεων

Είναι ανάγκη όμως να δοθεί το μήνυμα, ότι: Ούτε οι έωλες εσωτερικές αγκυλώσεις, ούτε οι περισπασμοί που αναπαράγονται από την δυστυχώς εγγενή ελληνική εσωστρέφεια, μπορεί να επιτρέπουν αυτές τις επιθετικές συμπεριφορές. Μήνυμα και προς τον αυτουργόν, που είναι η Άγκυρα. Και προς τους εταίρους τη Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά κυρίως τους ΝΑΤΟϊκούς. Ότι και αυτοί τελικά υπέχουν ευθύνες. Οι πρώτοι, διότι ανέχονται παραβίαση των Κοινοτικών συνόρων. Οι δεύτεροι γιατί σιωπούν και κλείνουν τα μάτια μπροστά σε τέτοιες τραυματικές για εταίρο τους ενέργειες. ΟΤΙτο κρίσιμο πρόβλημα της οικονομίας (με τις προβλεπτές καταλυτικές υποτροπές του) αποβαίνει αιχμή της προεκλογικής αντιμαχίας, είναι και φυσικό και απολύτως κατανοητό. Κι άλλωστε για να υπηρετηθούν επαρκώς τα υπόλοιπα (εσωτερικά κι εξωτερικά) που συνθέτουν την σημερινή κατάσταση της χώρας, προαπαιτείται η τουλάχιστον υποφερτή ανάταξη της οικονομίας. Αλλά πέραν όλων των άλλων, συνυπάρχουν εκείνα που προσδιορίζονται ως εθνικά θέματα. Και προσδιορίζονται ως τέτοια, όχι από εθνικιστικά σύνδρομα, αλλά γιατί συνάπτονται προς καίριες παραμέτρους της ίδιας της εθνικής ακεραιότητος. Με την έννοια της γεωπολιτικής κυριαρχίας και των φυσικών δικαιωμάτων. Αυτά όμως βρίσκονται υπό άμεση αμφισβήτηση. Με κίνδυνο να περισταλούν. Αφού οι καθημερινές πλέον τουρκικές παραβιάσεις, αφενός καθιστούν τα εθνικά σύνορα κυριολεκτικώς διάτρητα. Και αφετέρου τείνουν να δημιουργήσουν τετελεσμένα. Που εάν δεν προαποτραπούν, θα αποβούν μη αναστρέψιμα. Ή τουλάχιστον το κόστος για την αποτροπή τους θα είναι βαρύτατο. Το μόνο που δεν πράττουν ακόμη τα τουρκικά μαχητικά, είναι να προσγειώνονται στα ακριτικά νησιά του ελληνικού αρχιπελάγους! Και δεν υπερβάλλουμε. Πολύ φοβόμαστε ότι: Εάν δεν υπάρξει σταθερότερη και κυρίως πειστικώς αποφασιστική αντιμετώπιση όσων συμβαίνουν, η Ελλάδα θα βρεθεί μπροστά σε ακόμη πιο δυσάρεστες εξελίξεις. Των οποίων τα παράγωγα που θα εισπραχθούν, θα αποβούν έως και μοιραία. Δεν συστήνονται ασφαλώς, ούτε απροβλημάτιστες αντιδράσεις, ούτε κι ενέργειες που θα οδηγούσαν σε αδόκητες και απευκταίες περιπέτειες. Τα επίχειρα των οποίων θα απέβαιναν ολέθρια. Είναι ανάγκη όμως να δοθεί το μήνυμα, ότι: Ούτε οι έωλες εσωτερικές αγκυλώσεις, ούτε οι περισπασμοί που αναπαράγονται από την δυστυχώς εγγενή ελληνική εσωστρέφεια, μπορεί να επιτρέπουν αυτές τις επιθετικές συμπεριφορές. Μήνυμα και προς τον αυτουργόν, που είναι η Άγκυρα. Και προς τους εταίρους τη Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά κυρίως τους ΝΑΤΟϊκούς. Ότι και αυτοί τελικά υπέχουν ευθύνες. Οι πρώτοι, διότι ανέχονται παραβίαση των Κοινοτικών συνόρων. Οι δεύτεροι γιατί σιωπούν και κλείνουν τα μάτια μπροστά σε τέτοιες τραυματικές για εταίρο τους ενέργειες.

πηγή:ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Δήλωση πολιτών με αφορμή τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009

Τα κόμματα που επιδιώκουν να κυβερνήσουν ή να συγκυβερνήσουν τον τόπο έχουν περιορίσει τον διάλογο στα οικονομικά και στα κοινωνικά ζητήματα, αποφεύγοντας συστηματικά να θέσουν βασικά ερωτήματα για τα μεγάλα θέματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.Χωρίς υποτίμηση όλων των άλλων, εξίσου σημαντικών ζητημάτων, θα θέλαμε να σταθούμε σε ένα βασικό ερώτημα που καλύπτει τρία κορυφαία εθνικά μας θέματα: Πόσο καταφέραμε να περιορίσουμε τον επεκτατισμό της Άγκυρας και την αδιαλλαξία των Σκοπίων; Συγκεκριμένα:Στο Κυπριακό: Σε τι ωφέλησε η σύμπραξή μας με τον «Αττίλα» και τους υποστηρικτές του στην συγκάλυψη των εγκλημάτων εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης και εποικισμού με «διακοινοτικές συνομιλίες» εκτός του να αφήνεται η Τουρκία στο απυρόβλητο και να εμπεδώνεται η διχοτόμηση υπό μία ή άλλη μορφή; Πώς νοείται λύση με τουρκικό στρατό κατοχής και βρετανικές βάσεις; Πώς συμβιβάζεται λύση «διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας» με την επιστροφή των προσφύγων και την ελευθερία της εγκατάστασης; Πώς συμβιβάζεται η «πολιτική ισότητα» των δύο μερών και η μη λειτουργία της βασικής δημοκρατικής αρχής (αρχή πλειοψηφίας) με την ύπαρξη κράτους κυρίαρχου, λειτουργικού και βιώσιμου; Πώς μπορεί να υπάρξει κράτος κυρίαρχο δίχως στρατό και με παρεμβατικά «εγγυητικά» δικαιώματα τρίτων χωρών και μάλιστα της Τουρκίας; Τι επιπτώσεις θα είχε μια τέτοια «λύση», που θα καθιστούσε την Τουρκία συγκυρίαρχη στην ασφάλεια των Ελλήνων στην Κύπρο; Μήπως θα καθιστούσε τους Έλληνες της Κύπρου ομήρους της Τουρκίας και την Ελλάδα όμηρο της Κύπρου; Μήπως, λοιπόν, έφτασε η ώρα να αναλάβουν Ελλάδα και Κύπρος τις ευθύνες τους, επανατοπεθετώντας το Κυπριακό ως ζήτημα εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης και εποικισμού και να αξιώσουν ανυποχώρητα λύση σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο; Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου πρόκειται να αξιολογηθεί η πρόοδος της Τουρκίας στην εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μήπως έφτασε, λοιπόν, η ώρα να αξιώσουμε να συμμορφωθεί η Τουρκία με τις διεθνείς της δεσμεύσεις;Στο Αιγαίο: Σε τι μας ωφέλησε η αναγνώριση (στο Νταβός το 1988, στη Μαδρίτη το 1997, στο Ελσίνκι το 2004) τουρκικών «ζωτικών συμφερόντων» και ελληνοτουρκικών «διαφορών» στο Αιγαίο; Σε τι ωφέλησαν η τουρκική υποψηφιότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι πολύχρονες «διερευνητικές συνομιλίες», ενώ η Άγκυρα διατηρεί το casus belli και την θεωρία της περί «γκρίζων ζωνών», εκτός από το να επεκτείνει την τακτική της από τα Ίμια στο Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι, τους Φούρνους και αλλού; Γιατί δεχόμαστε να μεταβάλλεται ο ελληνικός εναέριος χώρος στο Αιγαίο σε ελληνοτουρκικό υπό ΝΑΤΟϊκή επικυριαρχία; Μήπως ο μόνος τρόπος να υπερασπιστούμε την ακεραιότητα του Αρχιπελάγους είναι η ενίσχυση της αποτρεπτικής μας δυνατότητας σε όλα τα μέτωπα (διπλωματικό, πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό) και η διαφύλαξη και άσκηση τελικά του δικαιώματος της διεύρυνσης των χωρικών μας υδάτων στα δώδεκα ναυτικά μίλια από ευθείες γραμμές βάσεις;Ως προς τα Σκόπια: Έχοντας διαπιστώσει πως οι μονομερείς υποχωρήσεις μας το μόνο που πέτυχαν ήταν να καταστήσουν τα Σκόπια περισσότερο αδιάλλακτα και να τα οδηγήσουν στο να επιμένουν στα ιδεολογήματά τους περί «μακεδονικής ιστορίας», «μακεδονικής εθνότητας» και «μακεδονικής γλώσσας», μήπως ήρθε η ώρα πια να σταματήσουμε τον κατήφορο των υποχωρήσεων;Και τα ίδια θα μπορούσαν να επισημανθούν σε ένα αναλυτικό κείμενο, που θα συμπεριλάμβανε συνολικά και τα υπόλοιπα ζητήματα.Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο ότι τα προβλήματα δεν λύνονται με το να τα βάζουμε κάτω από το χαλί. Γιατί πάντα επιστρέφουν και πάντα εκδικούνται.Τα εθνικά ζητήματα δεν είναι αφηρημένα «εθνικά ζητήματα».Διακόσιες χιλιάδες Έλληνες της Κύπρου παραμένουν ξεριζωμένοι από τις πατρογονικές τους εστίες. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό και οικολογικό έγκλημα στην μεταπολιτευτική Ελλάδα και Κύπρο. Τα Ίμια, το Φαρμακονήσι, το Αγαθονήσι και οι Φούρνοι δεν είναι ασήμαντες βραχονησίδες. Είναι συνιστώσες του Αρχιπελάγους, που το κατοικούν συμπολίτες μας και που έχουν το απαράγραπτο δικαίωμα να απολαμβάνουν την ίδια ασφάλεια και ελευθερία κινήσεων που απολαμβάνουμε όλοι μας.Αυτά είναι και κοινωνικά ζητήματα και όχι αφηρημένα «εθνικά». Είναι προβλήματα που η Ελλάδα του περασμένου αιώνα πλήρωσε ακριβά με εκατομμύρια νεκρούς και πρόσφυγες. Είναι ζητήματα πρωταρχικά, που θα συνεχίσουν να ζητούν δικαίωση και στις 5 Οκτωβρίου και που την απάντηση αργά ή γρήγορα, αν δεν την δώσουμε εμείς, θα την δώσουν κάποιοι άλλοι.Αθήνα 25 Σεπτεμβρίου 2009

Οι υπογράφοντες Αξελός Λουκάς,

Βασιλειάδης Δαμιανός,

Βασιλικόπουλος Κρίτων,

Γεωργόπουλος Δημοσθένης,

Θεοχάρης Τίμος,

Κουτσαφτής Γιάννης,

Μαύρος Γιάννης, Πανταζίδης Τάσος,

Παπαγιαννόπουλος Γιώργος,

Στοφορόπουλος Θέμος, Τουμανίδης Παύλος,

Φωτιάδου Αθανασία,

Χατζηπαύλου Παύλος

Πηγή:InfognomonPolitics.

ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ...

Εκβιασμός με προειδοποίηση για θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η αμερικανική παρέμβαση σκοπεύει να προωθήσει καθεστώς «συναινετικής συνδιαχειρίσεως» (!) Ελλάδος και Τουρκίας στις πιο κρίσιμες ζώνες, όπου οι Τούρκοι προσδιορίζουν «γκρίζες ζώνες», δημιουργώντας την εντύπωση διαφιλονικούμενων περιοχών.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ: ΣΤΑ ΣΚΑΡΙΑ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑΙ ΛΥΣΗ

Εκβιασμός με προειδοποίηση για θερμό επεισόδιο στο ΑιγαίοΜΕ τη σαφή προειδοποίηση ότι «το πράγμα δεν πάει άλλο» σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά και ειδικότερα τα ζητήματα του Αιγαίου, η Ουάσινγκτον ετοιμάζεται και θα πιέσει προς συγκεκριμένη κατεύθυνση ρυθμίσεως αυτών των προβλημάτων, αμέσως μετά τις εκλογές.Επιβεβαιωμένες μάλιστα πληροφορίες –των οποίων κοινωνοί είναι και πολιτικοί παράγοντες εδώ και στελέχη της ομογένειας– αναφέρουν ότι σε διάφορες άτυπες επαφές αμερικανών αρμοδίων εκδηλώνονται ανοικτά οι ανησυχίες της Ουάσινγκτον για το ενδεχόμενο (και κατ’ ακρίβειαν τη βεβαιότητα) θερμού επεισοδίου «στο άμεσο μέλλον».Πληροφορίες που έχει διασταυρώσει το «ΠΑΡΟΝ» αναφέρουν ότι φαίνεται να υπάρχει σαφές σχέδιο των ΗΠΑ για επίλυση τεχνικών πτυχών του προβλήματος, τόσο σε ό,τι αφορά τον εναέριο χώρο και τον έλεγχο που ασκείται, όσο και για το θέμα της υφαλοκρηπίδας, που είναι και το περιπλοκότερο κατά τους ξένους.Δεν είναι καθόλου τυχαίο που όλο αυτό το διάστημα εντείνονται, και σε συχνότητα και σε ουσιαστική στοχοθεσία, οι προκλητικές ενέργειες της Άγκυρας στο κεντρικό Αιγαίο και στις νοτιοανατολικές παρυφές του (Ρόδος, Κως, Καστελλόριζο), όπου ήδη τείνουν να δημιουργηθούν γεωπολιτικά τετελεσμένα. Γιατί ακριβώς οι Τούρκοι είναι επαρκώς «και από πρώτο χέρι» ενήμεροι των αμερικανικών διαθέσεων κι επιδιαιτητικών παρεμβάσεων, οπότε και σπεύδουν να προκαταλάβουν όσα θα τεθούν, εκβιάζοντας την έκβασή τους.Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η αμερικανική παρέμβαση σκοπεύει να προωθήσει καθεστώς «συναινετικής συνδιαχειρίσεως» (!) Ελλάδος και Τουρκίας στις πιο κρίσιμες ζώνες, όπου οι Τούρκοι προσδιορίζουν «γκρίζες ζώνες», δημιουργώντας την εντύπωση διαφιλονικούμενων περιοχών. Κι αυτό αποτελεί τον κρισιμότερο δείκτη όσων επέρχονται, σε βάρος πάντοτε των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Με το ΝΑΤΟ να σιωπά και την Ευρωπαϊκή Ένωση ν’ απέχει επιτηδείως, ακόμη και σε ό,τι αφορά τα σύνορα που είναι και δικά της!Εκείνο που ανησυχεί εν προκειμένω είναι ότι από καμιά πλευρά στην Ελλάδα δεν εκδηλώνεται υπολογίσιμη τουλάχιστον αντίδραση, ενώ πολιτειακοί και πολιτικοί παράγοντες ευρέος φάσματος είναι κοινωνοί των τεκταινομένων ή τουλάχιστον δεν αγνοούν ανεπίσημες πληροφορίες για τις έκδηλες προθέσεις επιταχύνσεως διαδικασιών επιλύσεως αυτών των θεμάτων, που είναι κομβικά για τη χώρα. Και βεβαίως αυτών ακολουθεί άλλη, εκβιαστικότερη παρέμβαση για το Σκοπιανό, με το ΝΑΤΟ να απαιτεί επίλυση, προκειμένου να εντάξει στους μηχανισμούς του τα Σκόπια.Είναι χαρακτηριστικό αυτό που ανέφερε σε παράγοντες του ελληνοαμερικανικού λόμπι στη Νέα Υόρκη ανώτερο στέλεχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ότι δηλαδή: «Ακόμη και αν η Αθήνα δεν ευθύνεται, τα περιθώρια εκ των πραγμάτων στενεύουν και θα υποχρεωθεί να λάβει τις αποφάσεις της». Όταν δε του εζητήθη να προσδιορίσει τη βάση των λύσεων που η Ουάσινγκτον θεωρεί εφικτή, ο ίδιος αμερικανός διπλωμάτης υπέμνησε με εκβιαστικό τρόπο την περιβόητη «Συμφωνία της Μαδρίτης», που υπογράφτηκε επί Σημίτη - Πάγκαλου και αναγνωρίζει μεταξύ άλλων «ζωτικά τουρκικά δικαιώματα στο Αιγαίο»!Ο λόγος που η Ουάσινγκτον επισπεύδει (ή τουλάχιστον επιθυμεί να επιταχύνει λύσεις) δεν είναι άσχετος αφενός –και κατά κύριον λόγο– με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και το ενδεχόμενο εκτροχιασμού της. Και αφετέρου με όσα κυοφορούνται στο Κυπριακό, όπου επίσης κι εκ παραλλήλου προωθείται νέο σχέδιο ιστορικού συμβιβασμού.Υπό το φως αυτών των πληροφοριών (ή τουλάχιστον των ενδείξεων για τις διαθέσεις των τρίτων) πρέπει ν’ αναμένονται μετεκλογικές εντάσεις στα εθνικά θέματα, τις οποίες προεξοφλούν ούτως ή άλλως οι κλιμακούμενες σε βαθμό επικίνδυνων τριβών πρακτικές της Άγκυρας, με τις παραβιάσεις και τις εικονικές επιδρομές σε νησιά του Αιγαίου.

πηγή:ΠΑΡΟΝ

Οι Καλάς μαζεύουν χρήματα για να ελευθερώσουν τον Λερούνη

Στα χέρια των Ταλιμπάν φέρεται να βρίσκεται ο Έλληνας δάσκαλος και μέλος της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Έλληνες εθελοντές», Θανάσης Λερούνης, που απήχθη στις αρχές Σεπτεμβρίου από την κοιλάδα Μπαμπουρέτ του Τσιτράλ, όπου εργαζόταν με τους Καλάς.Σύμφωνα με πληροφορίες που έδωσαν απεσταλμένοι από το Τσιτράλ στην επαρχία Νουριστάν του Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν απαιτούν για την απελευθέρωσή του δύο εκατομμύρια δολάρια και την αποφυλάκιση τριών υψηλόβαθμων Ταλιμπάν. Εναλλακτικά, ζητούν να ασπαστεί το ισλάμ και δεν απαιτούν τίποτε άλλο.Μοναδική πηγή της πληροφορίας που αναμεταδίδεται από σχεδόν όλα τα πακιστανικά μέσα ενημέρωσης είναι ο Αμπντούλ Ματζίντ, πρώην τοπικός αξιωματούχος, απεσταλμένος της τζίργκας (επιτροπής, συνέλευσης) της πακιστανικής περιοχής του Τσιτράλ. Αποστολή του στην περιοχή Γκοουαρντές του Νουριστάν, μετά τον εντοπισμό του Λερούνη, ήταν να συναντηθεί με τους Ταλιμπάν και να ζητήσει την απελευθέρωση του δασκάλου. Η δήλωσή του ότι οι φερόμενοι ως απαγωγείς του Λερούνη ζητούν λύτρα δεν επιβεβαιώνεται από τις ιστοσελίδες που συνήθως χρησιμοποιούν οι Αφγανοί Ταλιμπάν για τις ανακοινώσεις τους.Η φυλή των Καλάς όμως, που είναι συγκλονισμένη από την απαγωγή καθώς ο Λερούνης αποδύεται από το 1994 σε δράσεις διάσωσης του πολιτισμού τους και βελτίωσης της κάθε τους μέρας, δήλωσε ότι είναι πρόθυμη να πουλήσει την περιουσία της, για να πληρωθούν τα λύτρα ενώ, στην προσπάθεια άσκησης πίεσης προς την κυβέρνηση, απειλεί να μεταναστεύσει μαζικά προς άλλη χώρα, εγκαταλείποντας το Πακιστάν.Ο Αμπντούλ Ματζίντ είπε μετά την επιστροφή του ότι ο Λερούνης είναι «καλά και έχει αξιοπρεπή μεταχείριση». Μετέφερε μάλιστα και επιστολή του 55χρονου δασκάλου, στην οποία ο Λερούνης λέει ότι ζει με μια ομάδα Ταλιμπάν, είναι καλά και ζητεί να ενημερωθούν σχετικά ώστε να μην ανησυχούν συγγενείς, οι «Έλληνες εθελοντές» και η ελληνική πρεσβεία στο Ισλαμαμπάντ.

Πηγές κειμένου: Ελευθεροτυπία, dawn.com, zeenews.com,chitralnews.com

Πηγή εικόνας: kalashapeople.orgsae.gr

Ανατρέπεται η στοιχειώδης οπλική ισορροπία στο Αιγαίο

Η μονοθεματική ατζέντα των προεκλογικών συζητήσεων, εντοπισμένη ολοκληρωτικά στην οικονομία, δεν έχει δώσει χωροχρόνο στην εξόχως σημαντική είδηση των τελευταίων ημερών για την αγορά εκ μέρους της Τουρκίας του αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος Patriot Pac-3.Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες διακρατικές συμφωνίες εξοπλισμών που έχουν κάνει οι ΗΠΑ, ύψους 8 δισ. δολ. και τη μείζονα των τελευταίων δεκαετιών για τη γείτονα. Τα περί αποκαταστάσεως των στρατιωτικών ισορροπιών στην περιοχή (διάβαζε Ιράν), που επικαλείται στην αναφορά της προς το Κογκρέσο η αρμόδια αμερικανική υπηρεσία DSCA, δεν μας αφορούν. Μας πονάει όμως το άλλο, ότι ο τουρκικός υπερεξοπλισμός ανατρέπει κάθε έννοια στοιχειώδους οπλικής ισορροπίας στον ελληνοτουρκικό συσχετισμό. Οι πηγές μιλούν για 13 πυροβολαρχίες Patriot pac-3, 72 αντιβαλλιστικά οχήματα pac-3, 197 βλήματα ενισχυμένης καθοδήγησης και μια ατελείωτη σειρά παράπλευρων συστημάτων υποστήριξής τους. Ολα αυτά εν ονόματι της «εκδήλωσης περιφερειακών απειλών». Η συμφωνία προβλέπει όρους συμπαραγωγής, όπερ σημαίνει ότι η ήδη προωθημένη πολεμική βιομηχανία της Τουρκίας προάγεται ραγδαία.Το γεγονός πλήττει καίρια την εθνική ασφάλεια της Ελλάδος. Η Αγκυρα ήταν πάντοτε βεβαίως, αλλά παραείναι πια με τον Ομπάμα, το χαϊδεμένο παιδί της Ουάσιγκτον.Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, που φιλοδοξεί να αναστηλώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και βλέπει «μηδενικά προβλήματα» της χώρας του με τους γείτονές της, διακηρύσσει τώρα ότι αυτή είναι «ταυτισμένη 100%» με την Ουάσιγκτον. Αυτό βεβαίως δεν εμποδίζει την Αγκυρα να ασκεί αξιοθαύμαστη, πολυδιάστατη πολιτική. Να συμμαχεί ταυτόχρονα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και να του αποσπά κλάδο του Σάουθ Στριμ, ίσως μάλιστα τελικά, όσο Ελλάδα και Βουλγαρία θα παίζουν επιπόλαια το αμερικανικό χάρτι, τον όλο κορμό του αγωγού και να του υφαρπάζει δηλώσεις του τύπου «δύο κράτη στην Κύπρο» και «να εφαρμοστεί το σχέδιο Ανάν».Ηπροεκλογική ατμόσφαιρα σύγχυσης δυσκολεύει μια ψύχραιμη προσέγγιση των νέων δεδομένων, κύριο των οποίων είναι η κατακόρυφη αναβάθμιση της Τουρκίας από τις ΗΠΑ και η παράλληλη στήριξή της από τη Ρωσία και τα όργανα της Ε.Ε.Δυστυχώς η πολιτική μας τάξη «αναπαύεται» στις φαντασιώσεις της ανύπαρκτης και πάντως το γε νυν έχον αδύνατης ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Οφείλουν οι πάντες να συνειδητοποιήσουν ότι οι σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας δεν είναι σχέσεις φιλίας και συνεργασίας, αλλά, όπως εύστοχα επαναλάμβανε ο αείμνηστος Μιχάλης Δούντας, «σχέσεις συγκρουσιακής συνύπαρξης». Μόνο με αυτή την επίγνωση ως βάση και την επίδειξη εθνικής αποφασιστικότητας θα μπορέσουν οι κυβερνώντες της 5ης Οκτωβρίου να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα νέα δεδομένα.

Του ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ

Προέδρου της Δημοκρατικής Αναγέννησης

πηγή:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Γραμμή για Ιλχάν και Χατζηοσμάν δίνει το τουρκικό TRT.

«ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΤΟΥΡΚΟΥΣ»!
Με τηλεοπτικό σποτάκι που απευθύνεται στον μέσο μουσουλμάνο της Θράκης.Το ΤRΤ παίζει μια διαφήμιση, οι «Τούρκοι να ψηφίσουν τους Τούρκους» και συγκεκριμένα, τα ανδρόγυνα, δηλαδή η γυναίκα ή ο άνδρας να ψηφίσει την υποψηφιότητα του Αχμέτ Χατζηοσμάν και του Ιλχάν Αχμέτ. Η γραμμή είναι αυτή», μας λένε άνθρωποι του χώρου που είδαν το σποτ και ενώ το τουρκικό προξενείο πιστεύει ότι πρέπει να υπολογιστούν σωστά οι ψήφοι ανά χωριό για να ενισχυθούν στηριχθούν και οι υποψήφιοι στην Ξάνθη, αλλά κι ένα ποσοστό να πάει και στον Μ. Μουσταφά σε περίπτωση που ο ΣΥΝ συγκεντρώσει τα υπόλοιπα. Ένα άλλο σενάριο δίνει γραμμή και για τον Κοτζά Μουμίν Ριτβάν του ΠΑΣΟΚ ο οποίος δημιουργεί υποθήκες για την επόμενη φορά.Φέτος κατεβαίνουν στην Θράκη 14 υποψήφιοι βουλευτές σ’ όλα τα κόμματα διεκδικώντας να καταλάβουν κάποιες από τις έδρες των νομών Ξάνθης και Ροδόπης και να περάσουν το κατώφλι της Βουλής των τριακοσίων.Στόχος, η αύξηση της δύναμης επιρροής. Η αγωνία είναι να μην μείνει η μειονότητα με τους δύο βουλευτές από ένα σε κάθε νομό, αλλά να αυξήσει την δύναμη επιρροής της με την εκλογή κι άλλων μειονοτικών, γι’ αυτό γίνεται καταμέτρηση με μαθηματική ακρίβεια και πλύση εγκεφάλου με κάθε τρόπο, ώστε αν υπολογισθούν όλα καλά, αφού το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων λειτουργεί σαν μάζα. Να μοιραστούν έτσι οι ψήφοι που να υποσκελιστούν οι δυνατοί χριστιανοί υποψήφιοι και η μειονότητα να εκφραστεί ως πλειονότητα… Εξ άλλου οι χριστιανικοί ψήφοι διασπείρονται και σε μικρά κόμματα και σε κηρύγματα εθνικιστικά που περισσεύουν αυτήν περίοδο στην Θράκη.Τελείως διαφορετικά είναι τα εκλογικά πράγματα στην περιοχή όπου δεν υπάρχει αυτό που λέμε ιδεολογικό υπόβαθρο, πλατφόρμα σκέψεων και ιδεών για το καλύτερο αύριο της χώρας, σύγκριση προσώπων, προγραμμάτων δυνατοτήτων, αλλά όλα ισοπεδώνονται από το …«Τούρκος να ψηφίσει Τούρκο»…Και τα κόμματα που ξέρουν ανέχονται αυτές τις τακτικές και πρακτικές, αλλά και από την άλλη πλευρά το χριστιανικό στοιχείο μάλλον φαίνεται ότι ξυπνά από τον λήθαργο και τον εφησυχασμό και βλέπει ότι στήνονται ερήμην του παιγνίδια που δεν θάθελε να τα δει να παίρνουν σάρκα και οστά και να τον περιθωριοποιούν.Η δύναμη της κάλπης που θα εκφραστεί από τον καθένα προσωπικά είναι μεγάλη και καταλυτική. Μη την αφήσετε να πάει χαμένη επειδή κάποιοι νοιώσατε πικρία αδιαφορία ή δεν θα θέλατε να δώσετε μια ευκαιρία να εκφραστεί και πάλι η Ροδόπη σε κεντρικό επίπεδο. Κι επειδή το σύνθημα του ΤRΤ και του κάθε καναλιού που θέλει να παρέμβει τόσο απροκάλυπτα στα εσωτερικά μας, μας βρίσκει αντίθετους εμείς θα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολίτες της Θράκης πρέπει να σκεφθούν το συμφέρον τους στην ελληνική πατρίδα όπου ζουν γιατί δεν βρίσκονται στην τουρκική εθνοσυνέλευση, αλλά επιλέγουν εκπροσώπους για το ελληνικό κοινοβούλιο και δεν θα πρέπει να διαρραγούν σχέσεις, να κλείσουν δρόμοι και να φανούν αχάριστοι σε όσα υιοθετήθηκαν αυτά τα χρόνια είτε σαν μειονοτική πολιτική, είτε σαν οικοδόμηση σχέσεων, είτε σαν συνύπαρξη.

Μελαχροινή Μαρτίδου

Πηγή xronos.gr

Τουρκική ένταξη στην ΕΕ: η «χαριστική βολή» στην ευρωπαϊκή ιδέα.

Η τουρκική ένταξη στην Ευρωπαϊκή ‘Ενωση είναι μια ιδέα που ξεκίνησε και προωθείται κυρίως από το Λονδίνο και την Ουάσσιγκτον, εδώ και δεκαετίες, παρά τις σοβαρές και σταθερές αντιρρήσεις των ευρωπαϊκών λαών, αλλά και σημαντικών Ευρωπαίων πολιτικών της δεξιάς, αλλά και της αριστεράς (Χέλμουτ Κολ, Χέλμουτ Σμιτ, Οσκαρ Λαφονταίν, Βαλερί Ζισκάρ Ντ’Εσταίν, Λωράν Φαμπιούς κλπ.). Είναι μια πολιτική εναντίον της ευρωπαϊκής ανεξαρτησίας από τις ΗΠΑ, πολιτική φιλελεύθερη, αντιδημοκρατική, ατλαντική και διαλυτική του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Την πολιτική αυτή έχει αποδεχθεί και η Αθήνα μετά το 1999, ισχυριζόμενη ότι εξυπηρετεί το Ελληνικό εθνικό συμφέρον και ότι οδηγεί στη λύση του Κυπριακού και των Ελληνοτουρκικών διαφορών, στην πραγματικότητα όμως προσαρμοζόμενη σε μεγάλο βαθμό στη θέληση του αμερικανοβρεττανού «ηγεμόνα» και αναπτύσσοντας διάφορα επιχειρήματα – δικαιολογίες για να το κάνει (1).Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ θα μπορούσε όντως να χρησιμοποιηθεί για την επίλυση των Ελληνικών προβλημάτων με την Τουρκία, για να γίνει αυτό θα έπρεπε Αθήνα και Λευκωσία να θέσουν σοβαρούς όρους για τη συγκατάθεσή τους στην ενταξιακή πορεία. ‘Οχι μόνο δεν έθεσαν τέτοιους όρους, αντίθετα εμφανίστηκαν διατεθειμένες, στην καλύτερη παράδοση ελληνικής υποτέλειας στους Αγγλοαμερικανούς, να αποδεχθούν εξωφρενικές ρυθμίσεις, όπως την αυτοδιάλυση του κυπριακού κράτους με το σχέδιο Ανάν, προκειμένου να διευκολύνουν την ένταξη της Τουρκίας! Σήμερα, η τουρκική ένταξη δεν είναι μοχλός πίεσης στα χέρια Ελλάδας και Κύπρου, αλλά μοχλός πίεσης επί της Ελλάδας και της Κύπρου, από τις οποίες οι Αγγλοαμερικανοί ζητούν να κάνουν μείζονες, καταστροφικές παραχωρήσεις κυριαρχίας, προκειμένου να διευκολύνουν την πρόοδο της Τουρκίας. Αυτή, η εξυπηρέτηση δηλαδή των αγγλοαμερικανικών επιδιώξεων, εις βάρος αυτού που συνηθίζουμε μέχρι τώρα να αποκαλούμε εθνικό συμφέρον, είναι και η «φιλοδοξία» μεγάλου μέρους της Ελληνικής και κυπριακής πολιτικής ελίτ. Η διεύρυνση της ΕΕ ως διάλυσή της,όσο περισσότερο μεγαλώνει το ζώο που λέγεται Ευρώπη,τόσο δυσκολότερα διακρίνεται το μυαλό του. Αυτό το μότο χρησιμοποίησε προ ετών το γαλλικό περιοδικό Geopolitique, θέλοντας να καταδείξει τα διαλυτικά αποτελέσματα της διεύρυνσης, ειδικά και πολύ περισσότερο της διεύρυνσης στην Τουρκία, επί της συνοχής, λειτουργίας και ρόλου της ΕΕ. Η διαρκής προσθήκη νέων κρατών στην ‘Ενωση παρέλυσε ήδη σε μεγάλο βαθμό την πολιτική λειτουργία της, παρόξυνε τα θεσμικά της προβλήματα και κατέστησε ότι δυσχερέστερη τη ριζική μεταρρύθμισή της, που έθεσε, ήδη από το 2005, στην ημερήσια διάταξη η ψήφος του γαλλικού και του ολλανδικού λαού εναντίον της ευρωπαϊκής συνταγματικής συνθήκης. Μια μεταρρύθμιση που επιβάλει επίσης η προφανής αδυναμία της ΕΕ να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, ή να παίξει οποιονδήποτε αξιοσημείωτο διεθνή ρόλο. Πόσο μάλλον συμβαίνουν αυτά, στο μέτρο που τα νέα μέλη διαφέρουν όλο και περισσότερο από τα παλιά, από την άποψη του οικονομικού επιπέδου, της πολιτικής κουλτούρας τους και του τρόπου που αντιλαμβάνονται την Ευρώπη και τον ρόλο της στον κόσμο. ‘Ηδη το 2003, τα περισσότερα από τα κράτη της «νέας Ευρώπης» ετάχθησαν υπέρ των ΗΠΑ, στηρίζοντας την εισβολή στο Ιράκ, εναντίον της θαρραλέας αντίθεσης του ευρωπαϊκού πυρήνα (Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο). Χρειαζόταν όλο το (ομολογουμένως τεράστιο) απόθεμα (ιστορικά εξηγήσιμης) γερμανικής ιδίως «στρατηγικής ηλιθιότητας», για να γίνουν δεκτά, ένα χρόνο αργότερα, τα αμερικανικά «νεοπροτεκτοράτα» της Αν. Ευρώπης στους κόλπους της ‘Ενωσης! Είναι προφανές ότι η διαρκής διεύρυνση αποσυνθέτει κάθε έννοια συλλογικότητας στην Ευρώπη και, επιπλέον, εμπεδώνει την απουσία δημοκρατίας στο ευρωπαϊκό εγχείρημα. Τι κοινό μπορεί να έχει ένας χρηματιστής στο Σίτυ, ένας ολλανδός ομοφυλόφιλος που θέλει να υιοθετεί παιδιά και μια Κούρδισσα αγρότισσα του Ντιαρμπακίρ που υποφέρει από το τουρκικό κράτος, τον πατριάρχη άντρα της και την υπανάπτυξη; Προφανώς κανένα. Μόνο ένα πολιτικό και τεχνοκρατικό προσωπικό που ζει στον «κόσμο του Νταβός», μετακινείται διαρκώς από το ένα διεθνές ξενοδοχείο στο άλλο και συμμετέχει ακατάπαυστα σε «συσκέψεις χωρίς σκέψεις», μπορεί να πιστέψει στα αλήθεια σε ένα τέτοιο «όραμα». Η «ελίτ» αυτή είναι αποκομμένη από τους ευρωπαϊκούς λαούς, όσο και η Μαρία Αντουανέττα από τον δικό της (2)Επειδή οι ευρωπαϊκές συνθήκες απαγορεύουν ρητά οποιαδήποτε εναρμόνιση των κοινωνικών και φορολογικών στάνταρτς και θέτουν ως θεμέλιο του ευρωπαϊκού εγχειρήματος τον «ελεύθερο και ανόθευτο ανταγωνισμό», η διεύρυνση σε πολύ φτωχότερες χώρες, λειτουργεί πρακτικά ευνοώντας την εξίσωση των κοινωνικών, φορολογικών και οικολογικών στάνταρτς προς τα κάτω, χρησιμοποιείται δηλ. ως όπλο για την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους της Δυτ. Ευρώπης, που είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Πόσο μάλλον που δεν συνοδεύεται από χρηματοδοτικές ροές, έστω και από μακριά αντίστοιχες αυτών που πήγαν στις (πολύ πλουσιώτερες της Αν. Ευρώπης και, ακόμα περισσότερο, της Τουρκίας) Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλλία, για να βοηθήσουν (χωρίς πάντα να το καταφέρουν) την ένταξή τους σε πιο ανεπτυγμένο περιβάλλον. Διεύρυνση: εργαλείο μετατροπής της ΕΕ σε ζώνη ελεύθερων ανταλλαγών υποτελή του ΝΑΤΟ. Με δύο λόγια, η διεύρυνση έχει ως συνέπεια τη μετατροπή της Ευρώπης σε αυτό που πάντα επεδίωκε η Βρεττανία, μια μεγάλη ζώνη ελεύθερων ανταλλαγών, στην εμπέδωση του μονεταριστικού, νεοφιλελεύθερου οικοδομήματος του Μάαστριχτ και στην υποταγή της Ευρώπης στο ΝΑΤΟ, δηλαδή στις ΗΠΑ. Δύο δηλώσεις του απερίγραπτου Μπαρόζο, που ανταμείφθηκε για την υποστήριξή του στην εισβολή του Ιράκ, τοποθετούμενος επικεφαλής της ΕΕ, αντιπροσωπευτικότατο σύμβολο της ευρωπαϊκής υποτέλειας και παρακμής, είναι απολύτως χαρακτηριστικές. «Όλοι ξέρουμε ότι οι επόμενες γενιές θα ζήσουν χειρότερα» ήταν η μία, «χρειαζόμαστε μια αυτοκρατορία» ήταν η άλλη. Η ΕΕ είναι η οικονομική, πολιτική και ιδεολογική κάλυψη της αυτοκρατορίας. Μόνο που αυτή η «αυτοκρατορία» δεν είναι καν ευρωπαϊκή, ο πυρήνας της εξουσίας της, οι πράγματι αποφασίζοντες είναι εκατό ευρωατλαντικές τράπεζες και επιχειρήσεις, που ελέγχουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Κομισιόν, όπως επίσης, για θέματα στρατηγικής, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Μια διεύρυνση υπέρ της Ευρώπης δεν θα ήταν αδύνατη, μια τέτοια διεύρυνση όμως θα προϋπέθετε ριζική αλλαγή του οικονομικού και πολιτικού μοντέλου, αποσαφήνιση του πολιτικού σχεδίου πίσω από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ανεξαρτοποίηση από τις ΗΠΑ, μεγάλες χρηματοδοτικές ροές, είδει σχεδίου Μάρσαλ, προς τις νέες χώρες και μια μορφή λελογισμένου προστατευτισμού, μερική τουλάχιστον αναθεώρηση της πλήρους ελευθερίας διεθνών ανταλλαγών που επέβαλαν τρεις δεκαετίες συνεπούς διεθνούς νεοφιλελευθερισμού. Τίποτα από αυτά δεν είναι στη σημερινή τουλάχιστο ημερήσια διάταξη της Ευρώπης. Επιπλέον, η διεύρυνση δεν έχει τέλος. Μετά την Τουρκία γίνεται λόγος για το Ισραήλ, την Ουκρανία, την Υπερκαυκασία. Αυτό δεν είναι Ευρώπη. Είναι η παγκόσμια αυτοκρατορία των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Βρεττανίας, με μέσο και εργαλείο τα σχεδόν κατηργημένα ευρωπαϊκά κράτη και την Ευρώπη σε μια θέση υποτελούς, που θυμίζει, επί της ουσίας, τις πόλεις της αρχαίας Ελλάδας υπό τον Φίλιππο της Μακεδονίας ή τους Ρωμαίους.Ακόμα όμως κι αν όσα υποστηρίξαμε πιο πάνω είναι όλα λάθος, παραμένει γεγονός η κατηγορηματική και σταθερή αντίθεση της πλειοψηφίας των Ευρωπαίων πολιτών στην τουρκική ένταξη. Δεν είναι όμως δυνατόν να συνεχισθεί η «ευρωπαϊκή οικοδόμηση» ερήμην τους. ‘Οπως πραγματοποιείται, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση όχι μόνο δεν είναι «ευρωπαϊκή», αλλά εξελίσσεται όλο και περισσότερο στην κατάργηση της δημοκρατίας στην ήπειρο, στην εισαγωγή ενός μεταμοντέρνου ολοκληρωτισμού που μπορεί, κάποια στιγμή, να μετατραπεί σε κανονικό ολοκληρωτισμό, περισσότερο ταιριαστό με την Αυτοκρατορία. Η όποια δυνατότητα δημοκρατικού ελέγχου της εξουσίας εξαφανίζεται από το επίπεδο του έθνους-κράτους, εν ονόματι της υπερεθνικής ολοκλήρωσης, δεν επανεμφανίζεται όμως σε δημοκρατικά πλαίσια, αλλά συνήθως ως στοιχείο ισχύος αντιδημοκρατικών ευρωπαϊκών θεσμών.Τουρκικός «εκδημοκρατισμός», «εξευρωπαϊσμός» και επεκτατισμός. Το επιχείρημα των Ελληνικών ελίτ την τελευταία δεκαετία είναι ότι, δια της εντάξεως, η Τουρκία θα «εξευρωπαϊστεί» και θα «εκδημοκρατιστεί», ο στρατός της θα περιθωριοποιηθεί και, ως αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών, θα παύσει να είναι επεκτατική. Θα ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Μόνο που είναι τελείως συζητήσιμη η εκδοχή ότι μια χώρα που εντάσσεται στην ΕΕ δημοκρατικοποιείται, πέραν του ότι αυτός ο υπολογισμός αντιστρέφει στην πραγματικότητα τα «κριτήρια της Κοπεγχάγης», σύμφωνα με τα οποία η δημοκρατία είναι προϋπόθεση για να μπει μια χώρα σε ενταξιακή διαπραγμάτευση. Αν η δημοκρατία εξηρτάτο από την απερίγραπτη ευρωπαϊκή Κομισιόν, πιθανώς δεν θα διέφερε και πολύ από το καθεστώς του Λουδοβίκου ΙΔ’. Η δημοκρατία υπήρξε, ιστορικά, προϊόν συνέργειας πληβειακών μαζών και ριζοσπαστών διανοουμένων, δεν συνοψίζεται στον τύπο της, ούτε είναι ένα τραμ που παίρνεις για να πας στον προορισμό σου, όπως την περιέγραψε, στις αρχές της δεκαετίας, ο ηγέτης των Τούρκων ισλαμιστών Ταγίπ Ερντογάν. Βλέποντας κανείς το φοβισμένο βλέμμα του μέσου Τούρκου πολίτη στους δρόμους της χώρας του, αναλογιζόμενος το απολυταρχικό παρελθόν της Τουρκίας, το ότι είναι μια από τις ελάχιστες χώρες που δεν γνώρισαν επανάσταση στην ιστορία τους και σκεπτόμενος το μεγάλο ποσοστό της κουρδικής μειονότητας, συνειδητοποιεί τα προβλήματα της τουρκικής δημοκρατίας. Και μόνο το γεγονός ότι η Ευρώπη έχει αναθέσει στο «κόμμα της μαντήλας» τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας, την ίδια ώρα που απαγορεύει στα δικά της σχολεία (ανοήτως και απαραδέκτως κατά τη γνώμη μας) τη «μαντήλα» (Γαλλία),δείχνει το μέγεθος των εκρηκτικών αντιφάσεων και του υφέρποντος παραλογισμού της τουρκικής ενταξιακής πορείας. Το ίδιο δείχνει και η επιλογή των ισλαμιστών να εντάξουν την Τουρκία όχι σε μια μεσανατολική ή ισλαμική, αλλά στην Ευρωπαϊκή ‘Ενωση! Εν πάσει περιπτώσει το βέβαιο είναι ότι η δημοκρατία, και αν ακόμα προκύψει, δεν οδηγεί αναγκαστικά στη διεθνή ειρήνη. Το γνωρίζουμε από την εποχή της Αρχαίας Αθήνας έως τις σύγχρονες εισβολές των Αγγλοαμερικανών και τη ρατσιστική αποικιοκρατία του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή. Μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, τα μεγάλα προβλήματα σημειώθηκαν με ισχυρές πολιτικές κυβερνήσεις (Μεντερές, Ετσεβίτ, Οζάλ, Τσιλέρ), όχι όταν κυριαρχούσαν οι κεμαλιστές στρατιωτικοί. Το μόνο που δείχνει η συχνή επίκληση διαφόρων υποτίθεται αυτονόητων επιχειρημάτων, που όχι αυτονόητα, αλλά ούτε καν σωστά δεν είναι, από τους ‘Ελληνες πολιτικούς, «αναλυτές», «διανοούμενους» και πανεπιστημιακούς, είναι το πολύ χαμηλό μορφωτικό τους επίπεδο και ο «ετερόφωτος», υποτελής χαρακτήρας της σκέψης τους. Μια καταστροφή για το ελληνικό εθνικό συμφέρον. Μπορεί κάποτε στο μέλλον να μην υπάρχει τουρκική απειλή και επεκτατισμός σε Κύπρο, Αιγαίο και Θράκη. Μέχρι νάρθει όμως αυτός ο όμορφος, καλός κόσμος, καλό θάταν να προσέχει αυτή η χώρα μην πάθει καμιά καταστροφή.‘Οπως σημειώνει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε ένα σημείωμα που δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό του στα αρχεία του (αλλά και σύμφωνα με πληθώρα άλλων μαρτυριών) ο βασικός λόγος για τον οποίο θέλησε την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, ήταν γιατί μια τέτοια ένταξη θα μετέτρεπε μια επίθεση κατά της Ελλάδας επίθεση κατά της Ευρώπης. Με άλλα λόγια, γιατί μετατρέπει το Ελληνοτουρκικό σε ευρωτουρκικό σύνορο. Σήμερα, οι Ελληνοκτουρκικές διαφορές είναι διαφορές μιας τρίτης χώρας και ενός μέλους της ΕΕ. Αύριο θα είναι διαφορές δύο μελών της ΕΕ – με την Τουρκία μάλιστα να παίζει, λόγω πληθυσμού αν μη τι άλλο, πολύ σπουδαιότερο ρόλο στα ευρωπαϊκά πράγματα. ‘Οπως άλλωστε γνωρίζουμε, η συμμετοχή των δύο κρατών σε έναν διεθνή οργανισμό όπως το ΝΑΤΟ, δεν απέτρεψε τη μεταξύ τους σύγκρουση για το κυπριακό.

Υποστηρίζοντας την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, η Αθήνα χάνει το μεγαλύτερο στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι της ‘Αγκυρας, ότι δηλαδή ανήκει σε μια ισχυρή ‘Ενωση στην οποία δεν ανήκει η Τουρκία. Και επιπλέον, συμβάλει στην καταστροφή αυτής της περιφερειακής ‘Ενωσης στην οποία αποβλέπει για μια πληθώρα λόγων! Επιπλέον, η ένταξη της Τουρκίας θα σημάνει αργά ή γρήγορα την ελεύθερη διακίνηση Τούρκων πολιτών στην Κύπρο, τα νησιά του Αιγαίου και τη Θράκη. Επιθυμούμε μια τέτοια ελεύθερη διακίνηση; Μέχρι τώρα άλλωστε, η εμπειρία, τελικός κριτής κάθε «θεωρίας», είναι σαφής. Από το 1999, όταν η Ελλάδα άρχισε να υποστηρίζει την τουρκική ένταξη στην ΕΕ, δεν υπήρξε καμμιά βελτίωση στις διμερείς σχέσεις, το αντίθετο, εκτός αν θεωρηθεί επιτυχία αυτής της πολιτικής η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Μόνο που η ΕΕ δεν μπορούσε να αποφύγει την ένταξη της Κύπρου γιατί α) δεν θα βρισκόταν εύκολα Ελληνική βουλή που να εγκρίνει τη μεγάλη διεύρυνση αποκλείοντας την Κύπρο και β) γιατί χωρίς ένταξη της Κύπρου δεν θα μπορούσε να γίνει συζήτηση γιαένταξη της Τουρκίας. ‘Αλλωστε είναι ούτως ή άλλως προς ώφελος της ΕΕ η ένταξη της Κύπρου. Είναι μάλλον αναξιοπρεπές το γεγονός ότι οι ‘Ελληνες και Κύπριοι πολιτικοί, εμφορούμενοι συχνά από νοοτροπία αναξιοπρεπών ζητιάνων, δεν το επισημαίνουν καν αυτό. Εν πάσει περιπτώσει, αν η Αθήνα πίστευε αυτά που έλεγε, πίστευε δηλαδή ότι η ευρωτουρκική συνεννόηση θα ήταν προς ώφελος της επίλυσης των διαφορών, όφειλε να θέσει ως προϋπόθεση την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον τερματισμό της στρατιωτικής κατοχής της, την άρση του casus belli και τη διάλυση των μέσων της απειλής, την άρση των διεκδικήσεων στο Αιγαίο και μέτρα αμοιβαίου ελέγχου των εξοπλισμών, προτού αρχίσουν οι συνομιλίες ένταξης. ‘Οχι μόνο δεν το έπραξε, αλλά ενοχλήθηκε όταν ο Γάλλος Πρωθυπουργός Ντομινίκ ΝτεΒιλπέν και η μετέπειτα Καγκελλάριος της Γερμανίας ‘Αγκελα Μέρκελ έθεσαν ως προϋπόθεση έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων την αναγνώριση της Κύπρου. Λυπάται κανείς να κάνει τέτοιες διαπιστώσεις, αν θέλει όμως να είναι ειλικρινής είναι υποχρεωμένος να διαπιστώσει ότι, τόσο η Ελληνική, όσο και η Κυπριακή Δημοκρατία ακολουθούν δυστυχώς, εν έτει 2009, και σε συνθήκες σοβαρής κρίσεως της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ μια διπλωματία «καραγκιόζη» και μια πολιτική υποτέλειας στην Ουάσιγκτον, το Λονδίνο (και εμμέσως το Ισραήλ) που κινδυνεύουν, όπως και στο παρελθόν, να πληρώσουν πολύ ακριβά. Αύγουστος 2009 Σημειώσεις(*) To άρθρο αυτό θα δημοσιευθεί στην ελληνική έκδοση του Monthly Review(1) Είναι πιθανό ότι υπάρχουν λίγοι ‘Ελληνες πολιτικοί που πιστεύουν ειλικρινά αυτά που λένε για την ευεργετική επίδραση της τουρκικής ενταξιακής πορείας για τα Ελληνοτουρκικά (π.χ. Γιώργος Παπανδρέου). Είναι προφανές όμως ότι οι περισσότεροι μας κοροϊδεύουν σε αυτό, όπως και στα περισσότερα άλλα θέματα. Δεν χρειάζεται να πάει κανείς μακριά. Μια ματιά στο ‘Ιντερνετ να ρίξει θα βρει πολλές και σοβαρές μελέτες για τις επιπτώσεις της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Οι μόνες χώρες όπου το θέμα δεν έχει μελετηθεί (απλώς η χώρα εφαρμόζει όσα της υπαγορεύει η Ουάσιγκτων) είναι η Ελλάδα και η Κύπρος, οι δύο χώρες δηλαδή που θα επηρεασθούν περισσότερο από την ένταξη της Τουρκίας. Την καλύτερη απόδειξη ότι πρόκειται για άσκηση υποτέλειας και όχι αυτόνομη εθνική πολιτική την προσέφερε ο ίδιος ο εμπνευστής της πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Επί των ημερών της κυβέρνησής του και με Υπουργό Εξωτερικών τον Γιώργο Παπανδρέου εγκαινιάστηκε αυτή η πολιτική και αναπτύχθηκε η «ιδεολογία» που τη στηρίζει, ότι δηλ. οδηγεί στον εκδημοκρατισμό και«εξευρωπαϊσμό» της Τουρκίας, άρα στην παραίτηση από τον επεκτατισμό της, άρα στη διαρκή ειρήνη. Προ δύο ετών όμως, ο ίδιος ο κ. Σημίτης αποφάσισε να ταχθεί υπέρ της «ειδικής σχέσης» και εναντίον της «ένταξης», χωρίς να μπει στην στοιχειώδη κόπο να εξηγήσει σε μας, τους φτωχούς υπηκόους του, που ενδέχεται να είχαμε πεισθεί από τα δικά του επιχειρήματα, γιατί τώρα του φαίνονται λάθος. Στην πραγματικότητα, μοιάζει πιθανότερο ότι ο κ. Σημίτης συμφώνησε και εν συνεχεία διαφώνησε με την ένταξη, ανεξαρτήτως της αξίας των επιχειρημάτων του, προσαρμοζόμενος απλώς στη μεταβαλλόμενη πολιτική βούληση του γερμανικού κατεστημένου, με το οποίο συνδέεται περισσότερο απότι οι περισσότεροι άλλοι ‘Ελληνες πολιτικοί, που προτιμάνε Ουάσιγκτον. Και η Ουάσιγκτον, πριν από οτιδήποτε άλλο, απαιτεί από οποιονδήποτε ‘Ελληνα πολιτικό, «δήλωση υποστήριξης της τουρκικής ένταξης», είτε πιστεύει, είτε δεν πιστεύει σε αυτή την πολιτική. Ακόμα κι ο Αντώνης Σαμαράς, που επιχειρεί να εκφράσει την πιο «εθνική» πτέρυγα της ΝΔ, υιοθέτησε το σύνθημα «πλήρης ένταξη,πλήρης συμμόρφωση», στην «προγραμματική» ομιλία του στο ‘Ιδρυμα Καραμανλή. Η «πλήρης συμμόρφωση» απευθύνεται στους πολίτες, η «πλήρης ένταξη» στις ΗΠΑ.(2) Φίλοι που εργάζονταν στην έδρα του ΟΟΣΑ στο Παρίσι και στην Κομισιόν στις Βρυξέλλες, μου εξηγούσαν ότι δεν υπήρχε ούτε ένας (αρ. 1) μεταξύ χιλιάδων γαλλικής καταγωγής υπάλληλος ή αξιωματούχος που να ψήφισε όχι στο δημοψήφισμα του 2005. ‘Οταν έγινε γνωστόι το αποτέλεσμα μάλιστα, οι Γάλλοι κυκλοφορούσαν με έντονα αισθήματα ντροπής για τη χώρα τους!

Πηγή:Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου (*)

konstantakopoulos.blogspot.com

Οι Τούρκοι ξεφορτώνουν άρματα στην Αμμόχωστο

Την ώρα που κορυφώνονται οι προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού και η Άγκυρα πλησιάζει ακόμη περισσότερο την πόρτα της Ευρώπης, οι Τούρκοι μεθοδικά ενισχύουν τις μηχανοκίνητες δυνάμεις τους στην Κύπρο, οι οποίες συνεχίζουν ν’ αποτελούν άμεση απειλή για την Κυπριακή Δημοκρατία.

Πηγή:SIGMALIVE

Ετοιμοπόλεμη η μονάδα με τους SCΑLΡ, βεληνεκούς άνω των 250 χιλιομέτρων .

Πόσο η επιλογή του SCΑLΡ ενόχλησε την Τουρκία φαίνεται από τις πιέσεις που άσκησαν το 2000 Άγκυρα και Ουάσιγκτον για ακύρωση της παραγγελίας, με το πρόσχημα ότι δήθεν παραβιαζόταν το διεθνές Πρωτόκολλο Ελέγχου Πυραυλικής Τεχνολογίας (ΜΤCR), που προβλέπει ανώτατο όριο τα 300 χιλιόμετρα. Οι Τούρκοι έκαναν «σημαία» δημοσίευμα αμερικανικής εφημερίδας, σύμφωνα με το οποίο το βεληνεκές του SCΑLΡ είναι πάνω από 600 χιλιόμετρα!Πρώτη φορά η Ελλάδα διαθέτει συγκριτικό, τεκμηριωμένο, αμυντικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας. Μολονότι κανένας αξιωματικός δεν μπορεί να αναφερθεί επίσημα σε σχέδια και στόχους, οι νέοι πύραυλοι SCΑLΡ που φέρουν τα μαχητικά αεροσκάφη Μιράζ 2000-5 αποτελούν ένα ισχυρό αποτρεπτικό μέσο για την Ελλάδα και βελτιώνουν το εξοπλιστικό ισοζύγιο με την Τουρκία.Κύριο χαρακτηριστικό του νέου πυραύλου είναι ότι μπορεί να χτυπήσει στόχους εδάφους σε απόσταση άνω των 250 χιλιομέτρων, κρατώντας έτσι τους Έλληνες πιλότους ασφαλείςμακριά από τα εχθρικά αντιαεροπορικά. Μάλιστα από την περασμένη εβδομάδα η Μοίρα 331 «Θησέας» της αεροπορικής βάσης Τανάγρας, που έχει στο οπλοστάσιό της τα γαλλικής κατασκευής βλήματα μακρού βεληνεκούς, είναι και με τη βούλα «πλήρως ετοιμοπόλεμη». Το πράσινο φως δόθηκε από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ πτέραρχο Γ. Γιάγκο, με την ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης που ανακοινώθηκε σε σύσκεψη από τον αρχηγό Τακτικής Αεροπορίας αντιπτέραρχο Γ. Πατσαντάρα. Αεροσκάφη και πύραυλοι παραγγέλθηκαν το 2000 με το σκεπτικό ότι ο ποσοτικός ανταγωνισμός με την Τουρκία δεν βγάζει πουθενά και ότι αυτό που χρειάζεται μια μικρή χώρα είναι η έμφαση στην ποιοτική υπεροχή και μάλιστα με επιλογές που λειτουργούν αποτρεπτικά στον αντίπαλο.Μείωση αποθεμάτωνΠάντως, προβληματισμό προκαλούν πληροφορίες στρατιωτικών πηγών, σύμφωνα με τις οποίες το πρόβλημα της έλλειψης ανταλλακτικών και εφοδίων που πλήττει τα τελευταία χρόνια τις Ένοπλες Δυνάμεις αρχίζει να «ακουμπά» πλέον και τα Μιράζ 2000-5.Έμπειροι αξιωματικοί του «Πενταγώνου» επισημαίνουν ότι, λόγω αδράνειας ή επιβράδυνσης των σχετικών διαδικασιών από το υπουργείο Άμυνας, έχουν μειωθεί επικίνδυνα ακόμα και τα αποθέματα μικροσυσκευών που όταν χαλάσουν και αφού επισκευαστούν στη Γαλλία, ξαναχρησιμοποιούνται στα αεροσκάφη.Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι η κατάσταση αυτή έχει προκληθεί διότι η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών του υπουργείου κρατά στα συρτάρια της εδώ και 7-8 μήνες το σχέδιο της σύμβασης για την υποστήριξη των Μιράζ 2000-5 που είχε επεξεργαστεί η Αεροπορία. Πηγές της αντιπολίτευσης σημειώνουν επίσης ότι αντί να εξασφαλιστεί η ροή ανταλλακτικών και πυρομαχικών για τα υπάρχοντα όπλα, η κυβέρνηση- σε εποχή σκληρής λιτότητας- σχεδίαζε πολυδάπανες νέες αγορές.Ενοχλήθηκαν Τουρκία- ΗΠΑΠόσο η επιλογή του SCΑLΡ ενόχλησε την Τουρκία φαίνεται από τις πιέσεις που άσκησαν το 2000 Άγκυρα και Ουάσιγκτον για ακύρωση της παραγγελίας, με το πρόσχημα ότι δήθεν παραβιαζόταν το διεθνές Πρωτόκολλο Ελέγχου Πυραυλικής Τεχνολογίας (ΜΤCR), που προβλέπει ανώτατο όριο τα 300 χιλιόμετρα. Οι Τούρκοι έκαναν «σημαία» δημοσίευμα αμερικανικής εφημερίδας, σύμφωνα με το οποίο το βεληνεκές του SCΑLΡ είναι πάνω από 600 χιλιόμετρα!Ειδικοί θεωρούν ότι οι SCΑLΡ είναι το «μακρύ χέρι» της Πολεμικής Αεροπορίας - μάλιστα, από ορισμένους έχει αναφερθεί ότι η Ελλάδα απέκτησε την ιπτάμενη «σάρισά» της. Οι πύραυλοι μπορούν να εκτοξευθούν από την ασφαλή απόσταση των 250 χιλιομέτρων και να κατευθυνθούν σε στρατηγικής σημασίας και ισχυρής θωράκισης στόχους εδάφους με τη χρήση ψηφιακού χάρτη και της δορυφορικής φωτογραφίας του στόχου που έχουν στη μνήμη τους εκ των προτέρων.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Λουκάς Δημάκας

ΝΕΑ

Η μυστική αποστολή 37 βατραχανθρώπων.

ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ 37 βατραχανθρώπων φθάνει κρυφά στην Κύπρο τις ημέρες της εισβολής. Επιφέρουν βαρύτατα πλήγματα στον εχθρό, με μεγαλύτερο, τη βύθιση του αντιτορπιλικού Αμίτ Πασά. Μόνο τρεις από την ομάδα τους όμως θα μείνουν ζωντανοί. Σήμερα, 35 χρόνια μετά, ο 55χρονος Μανώλης, ξετυλίγει το κουβάρι της μνήμης και μιλά με πόνο για εκείνες τις μέρες. Η μόνη αναγνώριση που έτυχε για τις ηρωικές πράξεις, μια πλακέτα που του έδωσε ο Μακάριος, όταν νοσηλευόταν τραυματίας στο νοσοκομείο. Έκτοτε δεν ξαναήλθε στο νησί που αγαπά. Θέλει να έρθει, αλλά μόνο για προσκυνήσει στο μνήμα του Εθνάρχη, όπως μας λέει ο πολύτεκνος και φτωχός οικογενειάρχης που ζει στη Σαντορίνη.Η μυστική αποστολή των «Βατράχων»Από τους 37 που έφτασαν στην Κύπρο από την Ελλάδα, επέζησαν οι τρεις ΦΡΙΞΟΣ ΔΑΛΙΤΗΣ«Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ευχαριστεί τον έφεδρο επικελευστή του πολεμικού ναυτικού της ομάδας υποβρυχίων καταστροφών Δαρζέντα Εμμανουήλ του Γεωργίου εκ Πύργου Θήρας Καλλίστης νομού Κυκλάδων διά την δράση του στη Μεγαλόνησο ενάντια στους Τούρκους και του απονέμει το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας της πόλεως της Λευκωσίας». Κύπρος 27/10/1974 Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.ΟΙ ΛΙΓΕΣ αυτές γραμμές, είναι η μοναδική αναγνώριση για την προσφορά του στις μάχες κατά των Τούρκων εισβολέων το 1974. Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 35 χρόνια από τότε, οι μνήμες φορτίζουν συγκινησιακά τον Μανώλη. Τα όσα πέρασε εκείνες τις μέρες στην Κύπρο, θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στην ψυχή του. Ένα κομμάτι του εαυτού του, μένει πάντα εδώ. Στα χώματα της Κύπρου που πότισε με το αίμα του και άφησε σε αυτό άλλους 34 συντρόφους της ομάδας του. Η φωνή τρεμάμενη, βουρκώνουν τα μάτια, σαν ιστορία ξετυλίγεται και ξαναζωντανεύει μέσα από τις αφηγήσεις. Είναι ακόμα τόσα ζωντανά και δυνατά τα όσα διαδραματίστηκαν εκείνες τις μέρες. Ο Μανώλης είναι ο ένας εκ των τριών βατραχανθρώπων, της ομάδας των υποβρύχιων καταστροφών από την Ελλάδα, που έφτασαν κρυφά στην Κύπρο ως Ειδική Δύναμη της ΕΔΥΚ για ενίσχυση της άμυνας της Κύπρου, που επέζησε, αν και τραυματίστηκε βαριά σε αμφίβια μάχη, από τους 37 στο σύνολο. Σήμερα είναι 55χρόνων και ζει στο νησί της Σαντορίνης.Από τότε, δεν επέστρεψε ξανά στην Κύπρο. Δεν μπορεί. Αυτό το νησί που τόσο αγαπά, ακόμα τον πληγώνει. Μονάχα το μνήμα του Μακαρίου, θέλει να προσκυνήσει κάποια στιγμή, όπως λέει. Του μοναδικού εκπρόσωπου της Πολιτείας σε Κύπρο και Ελλάδα που τους ευχαρίστησε. Αυτή η τιμητική πλακέτα είναι και η μοναδική αναγνώριση των ηρωικών πράξεών τους. Η ελληνική Πολιτεία ποτέ δεν αναγνώρισε τη συμμετοχή τους στην εισβολή, καθώς είχαν σταλεί κρυφά στην Κύπρο. Κανένα επίδομα, καμία αναγνώριση.«Εμείς ήρθαμε στην Κύπρο περίπου τρεις μήνες πριν από την εισβολή. Ήρθαμε κρυφά σαν ειδική δύναμη της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου. Δεν είμαστε δικαιολογημένοι. Ήρθαμε σαν μια ενίσχυση της Εθνοφρουράς και της ΕΛΔΥΚ. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος τότε, με την αναταραχή που υπήρχε στην Κύπρο, τις απόπειρες κατά του προέδρου Μακαρίου», αναφέρει ο κ. Μανώλης Δαρζέντας. «Εμείς σαν ειδική Ελληνική Δύναμη, βατραχάνθρωποι ήμασταν, συμμετείχαμε σε αποστολές δολιοφθοράς τους εχθρού. Ανατινάξαμε αποθήκες καυσίμων, αποθήκες πυρομαχικών, ίλες αρμάτων, τουρκικά ραντάρ, αλλά η μεγαλύτερή μας επιτυχία ήταν με την ανατίναξη του τουρκικού αντιτορπιλικού Αμίτ Πασά, το οποίο έβαζε κατά των θέσεών μας. Οι Τούρκοι υποστήριξαν ότι το βύθισαν αυτοί κατά λάθος διότι το πήραν για ελληνικό, αλλά η αλήθεια είναι άλλη και γνωρίζουν πολύ καλά τι συνέβη», προσθέτει με καμάρι.«Ήμασταν 37 άτομα βατραχάνθρωποι και γλυτώσαμε τρεις. Οι υπόλοιποι 34 είναι απώλειες. Χάθηκαν σε διάφορες αποστολές. Εγώ τραυματίστηκα σε μία αμφίβια μάχη. Ανατινάξαμε ένα ραντάρ τουρκικό στην Κερύνεια. Ήμασταν εφτά άτομα στην ομάδα εκείνη τη μέρα και γλυτώσαμε μόνο οι δύο. Έγινε μάχη αμφίβια, στην οποία τραυματίστηκα και εγώ με καμάκι. Νοσηλεύτηκα έξι μήνες στο Νοσοκομείο στη Λευκωσία και άλλους έξι μήνες στο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης για αποθεραπεία. Με μετέφεραν μετά με Νοράτλας», αφηγείται ο κ. Μανώλης.Έφτασαν με υποβρύχιο«Με είχαν για αγνοούμενο οι δικοί μου» Η ΑΠΟΣΤΟΛΗτης ομάδας στην Κύπρο έγινε με πάσα μυστικότητα. Η παρουσία τους δεν έπρεπε να γίνει σε καμία περίπτωση γνωστή. Γι’ αυτό τους απαγορευόταν ακόμα και να έχουν αλληλογραφία με τις οικογένειές τους. «Για δύο χρόνια περίπου με είχαν για αγνοούμενο οι δικοί μου», αναφέρει. «Τότε όταν είχαμε έρθει στην Κύπρο, επειδή είχαμε φτάσει μυστικά και δεν έπρεπε να ξέρει κανείς για την παρουσία μας στο νησί, για να μην μας εντοπίσουν, απαγορευόταν ακόμη και η αλληλογραφία. Τηλέφωνα δεν υπήρχαν. Η κάθε επαφή με τους δικούς μας ανθρώπους, είχε διακοπεί. Μετά τραυματίστηκα. Έξι μήνες στο Νοσοκομείο Λευκωσίας για διαμπερές τραύμα από καμάκι, μετά έξι μήνες στο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Όλο αυτό το διάστημα, από την ημέρα δηλαδή που ήρθαμε στην Κύπρο, οι δικοί μου δεν ήξεραν πού βρίσκομαι, ούτε αν ζω ή αν είχα πεθάνει. Είχα μόνο προλάβει να κάνω ένα τηλεφώνημα πριν μας βάλουν στο υποβρύχιο για να μας φέρουν στην Κύπρο στην αδελφή μου και της είπα ότι πάμε Κύπρο, αλλά δεν κατάλαβε ακριβώς περί τίνος επρόκειτο», αναφέρει. Στην Ελλάδα επέστρεψε αρχές του 1975, μετά την νοσηλεία του για έξι μήνες στο Νοσοκομείο της Λευκωσίας. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του πήρε και την τιμητική πλακέτα εκ μέρους του Προέδρου Μακαρίου. «Εδώ στην Ελλάδα κανείς δεν μάς αναγνώρισε. Κανείς από εμάς δεν πήρε μία σύνταξη, ένα επίδομα.Ούτε από εμάς που ζήσαμε, ούτε από τους συγγενείς αυτών που σκοτώθηκαν. Δεν αναγνωρίζουν τη συμμετοχή μας στον πόλεμο. Δεν το κάναμε μόνο από καθήκον. Το κάναμε από αγάπη για την πατρίδα μας», αναφέρει με παράπονο. Πρόσφατα, το Τοπικό Συμβούλιο του Δημοτικού Διαμερίσματος Πύργου Καλλίστης, ως ένδειξη τιμής προς το πρόσωπο του Μανώλη Δαρζέντα, αποφάσισε ομόφωνα να αναρτηθεί στα Γραφεία του Δημοτικού τους Διαμερίσματος το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας της πόλεως της Λευκωσίας, ως ελάχιστος φόρος τιμής.Σήμερα ο Μανώλης είναι 55 χρονών. Από τότε δεν ήρθε ξανά στην Κύπρο. «Την αγαπάω την Κύπρο. Ξέρετε έχασα τριάντα τέσσερις άνδρες εκεί. Δεν θα περάσω καλά. Με επηρεάζει. Μόνο στο μνήμα του Μακαρίου ήθελα να έρθω να προσκυνήσω. Δεν έχω ούτε την οικονομική δυνατότητα. Ένας φτωχός οικογενειάρχης με πέντε παιδιά είμαι», αναφέρει.


Πηγή:ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΗ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Πράγματι τεράστια τα βήματα του ΥΠΕΞ και του πρωθυπουργού στον τομέα της Ελληνο-τουρκικής φιλίας.....
Την ίδια ώρα που ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας θα κάνει επίδειξη των Ελληνοπρεπών θέσεών του για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας, η Τουρκική κατασκοπεία συνεχίζει το έργο της ανενόχλητη στα νησιά μας και στη Θράκη μας. Το αξιοπρόσεκτο στο τελευταό συμβάν είναι ότι ο Τούρκος κατάσκοπος αφέθηκε ελεύθερος (μη στεναχωρήσουμε και τα αδέλφια μας...)
Επίσης ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί τα Τουρκικά μαχητικά κοντεύουν να φτάσουν στην Αθήνα παραβιάζοντας συνεχώς τον Ελληνικό εναέριο χώρο...

Πηγή: http://www.zougla.gr/

Επεισόδιο στη Χίο με Τούρκο υπήκοο, ο οποίος βιντεοσκοπούσε στρατιωτικές εγκαταστάσεις, ανάμεσα στις οποίες και το κτίριο όπου στεγάζεται το διοικητήριο της 86 ΑΔΤΕ.Στρατονόμος του στρατοπέδου "Λοχαγού Γκιάλα" αντιλήφθηκε χθες το πρωί τον άγνωστο και κατέσχεσε την βιντεοκάμερα.Στελέχη του Λιμενικού Σώματος συνέλαβαν και ανέκριναν τον Τούρκο υπήκοο. Ο συλληφθείς αφέθηκε ελεύθερος, αφού προηγουμένως ενημερώθηκαν για το περιστατικό οι αρμόδιες Αρχές.

ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΥΡΑΥΛΙΚΗΣ ΑΣΠΙΔΑΣ

Ο Λευκός Οίκος θα εγκαταλείψει τα σχέδιά του για τη δημιουργία πυραυλικής ασπίδας στην Πολωνία και την Τσεχία, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της Wall Street Journal.Στην Πολωνία και τις δημοκρατίες της Βαλτικής υπάρχει ανησυχία για αυτό που θεωρούν ως ρωσικό «νέο-ιμπεριαλισμό» στους χειρισμούς της Μόσχας σε σχέση με πρώην σοβιετικές δημοκρατίες όπως η Γεωργία.Επίσης το δημοσίευμα επισημαίνει ότι η Ουάσινγκτον θα προωθήσει μία μεταστροφή προς την ανάπτυξη αντιπυραυλικών συστημάτων σε τοπικό επίπεδο στην Ευρώπη.H αμερικανική κυβέρνηση «αναμένεται να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο επανέναρξης του πολωνικού και τσεχικού συστήματος εάν το Ιράν σημειώσει προόδους στην ανάπτυξη πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στο μέλλον».

Πηγή:WSJ: Εγκαταλείπει το σχέδιο πυραυλικής ασπίδας η Ουάσινγκτον NAFTEMPORIKI.GR

Όποιος επίσης βρεί ποιά ήταν η ΜΟΝΑΔΙΚΗ Υπουργός Εξωτερικών χώρας της Ευρωπαικής Ένωσης που υποστήριξε την ανάπτυξη της αντιπυραυλικής ασπίδας του Νάτο θα κερδίσει δώρο ένα λουκουμά!!!

"ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ"(ΛΑΙΚΗ ΡΗΣΗ)

Με κόσμημα Chopard αξίας 47000 ευρώ η Νατάσα στη ΔΕΘ της λιτότητας!!!

Μπορεί ο κ. Κώστας Καραμανλής να τραβάει τα φλας των φωτογράφων σε κάθε δημόσια εμφάνισή του, όμως τα φλας διπλασιάζονται κάθε φορά που στο πλευρό του βρίσκεται και η κυρία Νατάσα Καραμανλή.
Και επειδή οι άντρες δεν φοράνε κοσμήματα, ο κ. Καραμανλής έχει επιλέξει να έχει πάντα ένα μαζί του: τη σύζυγό του. Και δεν υπάρχει καλύτερη ανταμοιβή για εκείνη, από ένα δώρο αντάξιο της προσωπικότητάς της. Ενα δώρο το οποίο δεν συναγωνίζεται τη λάμψη της, έστω και αν πρόκειται για ένα πανάκριβο κόσμημα Chopard, που δεν κάνει ούτε 50.000 ευρώ… Οι γυναίκες της Θεσσαλονίκης φημίζονται για το στυλ και το γούστο τους. Η κυρία Νατάσα Καραμανλή είναι μία από αυτές. Πρόσφατη απόδειξη, η εμφάνισή της στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης. Μπορεί το κοινό στο Βελλίδειο να άκουγε τον πρωθυπουργό να προτείνει δυσβάστακτα μέτρα, όμως τα μάτια όλων ήταν καρφωμένα στη σύζυγό του, η οποία με το ανανεωμένο της λουκ και το πανάκριβο κόσμημα στον λαιμό πρόβαλε ίσως σαν η μοναδική αχτίδα αισιοδοξίας μέσα στο βαρύ νεφελώδες τοπίο από τις μελανές εξαγγελίες λιτότητας του κ. Καραμανλή.
Aν εξαιρέσει, βέβαια, κανείς την παραφωνία της επιλογής της να εμφανιστεί με κόσμημα των 50.000 ευρώ την ώρα που ο σύζυγός της από το βήμα της ΔEΘ μιλούσε για «πάγωμα» συντάξεων, μισθών και προσλήψεων… Για πρώτη φορά ύστερα από αρκετά χρόνια, η κυρία Καραμανλή προτίμησε να ντυθεί στα χρώματα που χαρακτηρίζουν το κυβερνών κόμμα. Αν και παλαιότερα προτιμούσε το διακριτικό λευκό, φέτος επέλεξε να προκαλέσε τα βλέμματα με ένα έντονο μπλε ελεκτρίκ φόρεμα, που προφανώς είχε παραγγείλει από την εδώ και χρόνια έμπιστη προσωπική της σχεδιάστρια στη Θεσσαλονίκη.
Εκείνο που σχολιάστηκε στα πηγαδάκια που σχηματίζονταν ήταν τα μαλλιά της κυρίας πρωθυπουργού που ούτως ή άλλως αποτελούν πηγή σχολίων σε κάθε δημόσια εμφάνισή της. Αυτή τη φορά όμως η κυρία Καραμανλή, γοητευτική μέσα στο καλοραμμένο και σε έντονες αποχρώσεις φόρεμά της, φαίνεται ότι απογοήτευσε όσους περίμεναν κυριολεκτικά στη γωνία για να σχολιάσουν την εικαζόμενη ως «άτυχη» στιγμή του κομμωτή της, ιδιαίτερα τις φορές που επέλεγε να κάνει ανταύγειες ή να κουρευτεί. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε τη μάλλον άτυχη στυλιστικά εμφάνισή της στο Φανάρι, πριν από περίπου δύο χρόνια, όταν είχε εμφανιστεί με σκούρα καστανής απόχρωση κόμη και δυο ξανθές ανταύγειες, μία σε κάθε πλευρά του κεφαλιού της;…
Κι όμως, φέτος έκανε τη διαφορά. Με μαλλιά πιο μακριά από ποτέ και με άνεση που θα ήθελε να θυμίζει κάτι από προεκλογική εκστρατεία του Μπαράκ Ομπάμα, όπου η Μισέλ αποτελούσε τον συνδετικό κρίκο επικοινωνίας του με το κοινό, η κυρία Καραμανλή ήταν το πλέον εύχαρες, προσιτό και άκρως επικοινωνιακό πρόσωπο μέσα στο εν γένει κατηφές Βελλίδειο ειδικά τις στιγμές που τίναζε με χάρη πίσω τα μαλλιά της ώστε να φανεί καθαρά μια αστραφτερή τεράστια μπλε καρδιά από μπλε ζαφείρια και λευκά διαμάντια που αναπαυόταν στον λαιμό της. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ομιλίας του πρωθυπουργού στις παραγωγικές τάξεις, καθισμένη εκ του πρωτοκόλλου στην άκρη της πρώτης σειράς παρακολουθούσε με θρησκευτική ευλάβεια τον σύζυγό της να εστιάζει ρεαλιστικά στην απεικόνιση της απελπιστικής οικονομικής κατάστασης τη χώρας. Μόνον όταν ο Κώστας Καραμανλής κλείνοντας τόνισε μελοδραματικά πως «βάζω πάνω απ’ όλα το εθνικό συμφέρον και μόνον αυτό. Αυτό είναι η πυξίδα κάθε πολιτικού. Το ίδιο ζητώ από τους πολίτες», τότε η σύζυγός του σηκώθηκε από την καρέκλα της για να τον χειροκροτήσει θερμά, βέβαιη πως καταγράφεται κάθε της κίνηση. Ακολούθως το πρωθυπουργικό ζεύγος βάδισε προς την έξοδο του Βελλίδειου, όπου πλήθος φωτορεπόρτερ έριξε τις κάμερες πάνω του για να απαθανατίσει ενσταντανέ αλλά και τον αντικατοπτρισμό των φλας πάνω στο εκτυφλωτικό κόσμημα της συνήθως διακριτικής κυρίας Καραμανλή. Ηταν μάλλον η μοναδική από τις «στιγμές μαγείας» τις οποίες προέβλεπε, καθώς έτσι ετιτλοφορείτο η πρόσκληση της διοίκησης της ΔΕΘ για τα εγκαίνια της έκθεσης από τον πρωθυπουργό. Aπό το Λαϊκό Nοσοκομείο όπου εργάζεται η κυρία Καραμανλή μέχρι το σπίτι της στη Ραφήνα, η διαδρομή είναι συγκεκριμένη και σίγουρα δεν της επιτρέπει ανέμελες βόλτες στα μαγαζιά. Ωστόσο συνηθίζεται η σύζυγος ενός πρωθυπουργού να παραγγέλνει αυτό που θέλει ή χρειάζεται με ένα και μόνο τηλεφώνημα. Ετσι ίσως έγινε και στην περίπτωση της αγοράς του πανάκριβου διαμαντένιου κολιέ που κοσμούσε τον λαιμό της συζύγου του πρωθυπουργού στη φετινή ΔΕΘ. Ενα τέτοιο κομψοτέχνημα δεν κοσμεί τις προθήκες των κοσμηματοπωλείων. Αντιθέτως, τέτοιου είδους περίτεχνες συνθέσεις είναι μοναδικές και κατασκευάζονται από ειδικευμένους τεχνίτες ύστερα από ειδική παραγγελία. Σύμφωνα με πολύ καλά πληροφορημένες πηγές, η κυρία Καραμανλή προφανώς και προτίμησε αυτή την οδό προκειμένου να φοράει κάτι το μοναδικό. Γι’ αυτό και επέλεξε το μεγάλο μέγεθος, βάρους κράματος 53,50 καρατίων και όχι το μικρό, βάρους κράματος 32,80 καρατίων, που το έχουν αγοράσει ήδη δύο κυρίες στην Ελλάδα.
Ωστόσο άγνωστο παραμένει το αν το αγόρασε η ίδια ή αν ήταν δώρο του συζύγου της για κάποια συγκεκριμένη περίσταση. Το μόνο σίγουρο είναι η τιμή του, η οποία αγγίζει τα 47.560 ευρώ (το μικρό μέγεθος κοστίζει 26.820 ευρώ). Λογική τιμή αν σκεφτεί κανείς τον εκλεκτό συνδυασμό ζαφειριών και λευκών διαμαντιών. Εντελώς παράλογη, αν αναλογιστούμε πως την ώρα που ο πρωθυπουργούς από το βήμα του Βελλίδειου έκανε λόγο για λιτότητα, ο τηλεοπτικός φακός έκανε ζουμ στο κόσμημα των σχεδόν 50.000 ευρώ της κυρίας Καραμανλή… Εκτός και αν όλη αυτή η γιορτή της φετινής ΔΕΘ έγινε τελικά για να ζητήσει ο πρωθυπουργός από τη σύζυγό του θυσίες και οικονομικές περιστολές αντίστοιχες με εκείνες των λοιπών μισθοσυντήρητων του δημόσιου τομέα, λέγοντάς της, εμμέσως πλην σαφώς, «τέλος τα δώρα, η ύφεση στην οικονομία δεν τα επιτρέπει, συνεχίζουμε σεμνά και ταπεινά».

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ-ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΑΛΕΞΙΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ....(βλέπε παρακάτω...)

πηγή:ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ(13 Σεπτεμβρίου 2009)

Αν η αξιοπρέπεια είναι εθνικισμός,δηλώνω ένοχος!!!

Αν το ν' αγωνίζεσαι για εθνική επιβίωση, για αξιοπρέπεια, για ελευθερία είναι εθνικισμός δηλώνω ένοχος.Αν η αξιοπρέπεια είναι εθνικισμός, δηλώνω ένοχοςΟταν η πατρίδα είναι μοιρασμένηΌταν πατρογονικές εστίες δημοπρατούνται από τους σφετεριστέςΌταν πολυχιλιόχρονη πολιτισμική παράδοση δολοφονείταιΌταν μνημεία, ναοί και εκκλησιές βιάζονται, εξευτελίζονται, ερειπώνονταιΌταν η ανθρώπινη αξιοπρέπεια προκαλείταιΌταν οι γερο-Μίχαλοι της προσφυγιάς διαμαρτύρονται από τα προσφυγικά μνήματαΌταν ο Μούσκος από το αιχμάλωτο ηρώο στην Έπεια μας λοιδωρείΌταν ο Μάτσης προτιμά να παραμένει άταφοςΌταν ο Κανάρης οργίζεται γιατί τ΄ αχνάρια του στη Λάπηθο ποδοπατούνται από τους ξένουςΌταν οι κατακτητές και οι σύντροφοι τους απαιτούν λύση δύο κρατών, δυο λαών, ισότιμο συνεταιρισμό άνισων ποσών,Όταν επιχειρείται αναβίωση αποικιοκρατικών δομών,Όταν οι ρεαλιστές προσφέρουν γην και ύδωρΌταν τα φυλακισμένα μνήματα είναι πιο οδυνηρά φυλακισμένα σε ελεύθερες φυλακές και φυλακισμένη αντρειοσύνηΤότε η ιεράρχηση προτεραιοτήτων και καθηκόντων γίνεται εξόφθαλμη και υποβάλλεται από την φύση του προβλήματος.Το Κυπριακό δεν είναι μια διακοινοτική διαμάχη.Το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής, εθνοκάθαρσης, κατοχής, καταπάτησης της ανεξαρτησίας μιας χώρας μέλους του Ο.Η.Ε. και της Ε.Ε. και των δικαιωμάτων ενός λαού με πολυχιλιόχρονη παρουσία στα Κυπριακά χώματα.Κι εμείς ταπεινοί απόγονοι του Ονήσιλλου, του Ζήνωνα, του Ρε, του Αυξεντίου δεν θα ανεχθούμε να είμαστε η τελευταία γενιά Ελληνοκυπρίων στα χώματα που φιλοξενούν Ομηρικές, κλασσικές Βυζαντινές και νέο-Ελληνικές παραδόσεις.Το Κυπριακό δεν είναι διακοινοτική διαμάχη γιατί εμείς όχι μόνο δεν αμφισβητούμε αλλά είμαστε εγγυητές για τα δικαιώματα ακόμα και τα προνόμια των Τουρκοκυπρίων. Όμως απορρίπτουμε την πολυαποικιοποίηση, τα ξένα κηδεμονικά δικαιώματα, την ξένη στρατιωτική παρουσία με πρόσχημα δήθεν την προστασία των Τουρκοκυπρίων.Απορρίπτουμε προτάσεις που μας καθιστούν δεύτερης τάξης πολίτες στη δική μας πατρίδα με όλους τους άλλους Ευρωπαίους πολίτες να έχουν στην Κύπρο τα δικαιώματα που κατοχυρώνει το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και μ΄ εμάς να τα ασκούμε σ' ολόκληρη την Ευρώπη πλην της δικής μας πατρίδας.Ασφαλώς η λύση πρέπει να προκύψει από τους γηγενείς κατοίκους της Κύπρου. Όμως αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τον τερματισμό της κατοχής, κηδεμονικών δικαιωμάτων της Τουρκίας και του εποικισμού.Ο Ταλάτ, όπως και ο Ντενκτάς πριν, δεν εκπροσωπούν τα Τουρκοκυπριακά συμφέροντα αλλά συμπεριφέρονται ως γκαουλάϊτερς της Άγκυρας. Πρόσφατα ο Ταλάτ δήλωσε δημοσίως ότι ακόμα και για να παρακαθήσει στις συνομιλίες χρειάζεται την άδεια της Άγκυρας.Ο μύθος για χαμένες ευκαιρίες είναι αφελής.Η τουρκική επιδρομική πολιτική ήταν προκαθορισμένη.Η Μεγ. Βρετανία ενέπλεξε την Τουρκία στην αποικιακή περίοδο για να διασφαλίσει την δική της πολιτικοστρατιωτική παρουσία και η Τουρκία ασφαλώς άρπαξε την ευκαιρία για να επανέλθει στο Κυπριακό προσκήνιο κατά παράβαση των προνοιών της συνθήκης της Λωζάνης και να διασφαλίσει κηδεμονικό ρόλο.Τουρκικός στόχος η διοικητική διχοτόμηση και επικυριαρχία σ΄ ολόκληρη την Κυπριακή επικράτεια.Αναμενόμενη η προώθηση του σχεδίου.Έτσι δεν μας τους έφερε κατά το τραγούδι η αγαπημένη θάλασσα της Κερυνείας.Κανένας δεν τους έφερε /Η θάλασσα αγαλήνευτη βογγούσε / Ο Ποσειδώνας γερασμένος/ και με την τρίαινα κουλή/ άδικα καταριόταν τις μοίρες/ και τους άμοιρουςΞέγνοιαστοι οι νεο-αχαιοί/ ή και με πρόσφορα ντροπής/ καλοδεχόντουσαν τους νεοπέρσες/ κάστρα βρέθηκαν ξαρμάτωτα.Ο Εφιάλτης κυβερνούσε την Αθήνα/ Στις εκκλησιές δεν πρόλαβαν/ να ψάλνουνε τη υπερμάχωπου όμως κι αυτή είχε βαρεθεί/ τις χωρίς πάθος πια τις ψαλμωδίεςΚαι τώρα βρέθηκα στο τέρμα της πορείας/Χωρίς καν τον οβολό για ναύλα για τον Άδη/ Όμως αν άταφος γυμνόσαρκος/ στην προδομένη χώρα/απομείνωτο σφάλμα θάναι πια δικό τους.Γιατί εγώ/ και άψυχος θα πολεμώμε την ψυχή μου τώρα/ αθάνατη.Οι σοφοί της μοιρολατρίας και των εκπτωτικών τάσεων μας υπενθυμίζουν ότι πρέπει να είμαστε ρεαλιστές.Ότι το ισοζύγιο δυνάμεων και δυνατοτήτων είναι αρνητικό και ότι πρέπει να αποδεχθούμε τα όποια σχέδια που μας προσφέρονται από τους ξένους άλλως θα οδηγηθούμε στη διχοτόμηση.Ναι. Το είπα πολλές φορές ότι η πολιτική είναι η επιστήμη του εφικτού. Αλλά στο εφικτό περιλαμβάνεται και η διάσταση της απόφασης ενός λαού να αγωνισθεί για δίκαια κατοχυρωμένα από το διεθνές δίκαιο και η ικανότητα αξιοποίησης των εμπλεκομένων συμφερόντων. Και υπάρχουν οι δυνατότητες.Η Κύπρος είναι μέλος της Ε.Ε. και η Τουρκία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ερωτοτροπεί προς μιας μορφής Ευρωπαϊκή πορεία που εξαρτάται και από τις δικές μας αποφάσεις.Πώς αξιοποιούμε αυτή την πραγματικότητα;Πρώτος στόχος είναι ο εξαναγκασμός της Τουρκίας να συμμορφωθεί προς τις Ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις και όχι να αφεθεί σε μια πορεία α la carte.Γνωρίζουμε πόση σημασία αποδίδουν ξένα κέντρα αποφάσεων στον περιφερειακό ρόλο της Τουρκίας. Ακόμα και ο Ο.Η.Ε. υποβιβάσθηκε σε όργανο υλοποίησης σχεδίων από πλανητάρχες όπως αποδείχθηκε από την επιδιαιτησία που κακώς έγινε αποδεκτή και όπως αποδεικνύεται από τη στάση ισχυρών Ευρωπαϊκών παραγόντων που εθελοτυφλούντες αναφέρονται σε δήθεν απομόνωση των Τουρκοκυπρίων και που εν συνεχεία αποκαλύπτουν τις προθέσεις τους με εισηγήσεις για απ΄ ευθείας εμπόριο με τους Τουρκοκύπριους και άλλα μέτρα αναβάθμισης ενός καθεστώτος που αποτελεί δορυφορικό μόρφωμα της κατοχικής δύναμης. Αδιανόητη η εκ μέρους μας προσυπογραφή απρόσκοπτης Ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας όταν παραβιάζει κάθε Ευρωπαϊκή αρχή.Δίκαια κάποιοι αναφέρουν ότι η στασιμότητα εμπερικλείει τον κίνδυνο για διχοτόμηση.Όμως τα νέο-ανανικά σχέδια είναι πιο αποκρουστικά.Ισοδυναμούν με διοικητική διχοτόμηση και Τουρκική επικυριαρχία σ' ολόκληρο τον Κυπριακό χώρο.Και οι σοφοί της μοιρολατρίας μας υπενθυμίζουν πως είμαστε μικροί και πρέπει ρεαλιστικά να αποδεχθούμε τα νέο-ανανικά σχέδια. Κι εγώ σας υπενθυμίζω τους στίχους που αποτελούν μόνιμο βίωμα μας.Μούπαν /Είσαι μικρός. Αν κάνεις ένα ακόμα βήμαθα σ' αφανίσουνΕίπα. /Αν δεν το κάνω θα είμαι ακόμα πιο μικρός.Δυστυχώς δεν διδαχθήκαμε από τα σφάλματα του παρελθόντος.Τη συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου με τις φυλετικές διακρίσεις και το μη λειτουργικό σύνταγμα και προβλεπτή την ανωμαλία.Τις συνεχώς μονόπλευρες παραχωρήσεις με την φρούδα ελπίδα ότι έτσι θα οδηγηθούμε σε λύση ή θα αποκαλύπταμε την Τουρκική αδιαλλαξία και θα διασφαλίζαμε πιέσεις προς την Τουρκία.Το αποτέλεσμα ήτο μια συνεχής μετατόπιση των πλαισίων λύσης για ικανοποίηση των συνεχώς αναβαθμιζομένων απαιτήσεων της Τουρκίας. Να μη μας διαφεύγει ότι δεν υπάρχει αλληλεγγύη σε ανύπαρκτο αγώνα.Και μετά την κατοχή συνεχίσθηκε η ίδια πολιτική και η αποδοχή διαδικασίας διακοινοτικού διαλόγου που πρόβαλλε το Κυπριακό ως διακοινοτική διαμάχη και πρόσφερε άλλοθι στην Τουρκία και αποτελούσε εκτροπή από την ουσιαστική υφή του Κυπριακού.Ο Μακάριος αντιλαμβανόμενος την εκτροπή στην τελευταία ομιλία του στην πλατεία Ελευθερίας δήλωνε ότι ο διακοινοτικός διάλογος διέδραμε τη χρησιμότητα του, ότι οι υποχωρήσεις ξεπέρασαν το όριο ασφάλειας και όποιος επιθυμεί λύση πρέπει να στραφεί προς πιέσεις προς την Τουρκία.Πού βρισκόμαστε σήμερα;Ενώ ορίσθηκαν επιτροπές και ομάδες εργασίας με στόχο την προπαρασκευή για εύρεση κοινού εδάφους, άρχισαν οι διακοινοτικές συνομιλίες χωρίς τις προϋποθέσεις που ομόφωνα είχαμε καθορίσει. Προκαλεί αγωνία το γεγονός ότι από Τουρκικής πλευράς και από μερικές Ελληνοκυπριακές ηγεσίες γίνονται δηλώσεις ότι το πλαίσιο έχει ήδη συμφωνηθεί. Ποιο πλαίσιο; Το πλαίσιο των προεκλογικών δεσμεύσεων για λύση που να διασφαλίζει την ενότητα του χώρου, του κράτους, των θεσμών, της οικονομίας θα τερματίζει την κατοχή, την ξένη στρατιωτική παρουσία και κηδεμονικά εγγυητικά δικαιώματα και θα διασφαλίζει τις βασικές ελευθερίες και τα δικαιώματα όλων των πολιτών, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος όλων των προσφύγων για επάνοδο στις πατρογονικές εστίες και περιουσίες τους ή στη βάση δυο λαών, δυο κρατών, παρθενογένεση, νέο συνεταιρισμό και πολιτική ισότητα κοινοτήτων; Αγωνιώ γιατί έγιναν ολισθήματα με αναφορά σε κοινό ανακοινωθέν για Ελληνοκυπριακό και Τουρκοκυπριακό κράτος, συνεταιρισμό και δημιουργία μιας ομόσπονδης κυβέρνησης. Λάθη που ελπίζω έγιναν αντιληπτά όπως διαφαίνεται από την ικανοποίηση ότι το ανακοινωθέν δεν περιλήφθηκε στα έγγραφα του Ο.Η.Ε.Αδιανόητος ο φυλετικός διαχωρισμός σε οποιαδήποτε χώρα. Δεν θα δεχθούμε Μπαντουστάνς που απέρριψε και φυλακισμένος ο Μαντέλα. Και κανένας δεν μπορεί να μας επιβάλει μια τέτοια λύση.Ούτε και αποδεκτός ο συνεταιρισμός που απορρίφθηκε ήδη από το 1964.Όταν οι Τουρκοκύπριοι πιεζόμενοι από την Άγκυρα απεχώρησαν από τα πολιτειακά σώματα προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι το καθεστώς Ζυρίχης-Λονδίνου ήταν συνεταιρικό και ότι ο Μακάριος αντιπροσώπευε μόνο τους Ελληνοκύπριους και ο Κουτσιούκ (ο Τούρκος αντιπρόεδρος) τους Τουρκοκύπριους. Όλες οι χώρες του κόσμου αποδέχθηκαν ότι υπήρχε μόνο μια Κυπριακή κυβέρνηση και ότι ο Μακάριος (και όλοι οι μετέπειτα προέδροι) ήταν πρόεδρος όλων των Κυπρίων και ολόκληρης της Κυπριακής επικράτειας.Άλλο συνεταιρισμός και άλλο η εγγυημένη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στα πολιτειακά όργανα ακόμα και η κατοχύρωση προνομίων τα οποία έγιναν ήδη αποδεκτά. Ούτε ασφαλώς είναι δεκτή η εκ περιτροπής προεδρία και μάλιστα χωρίς να έχει συμφωνηθεί ο τρόπος εκλογής και κοινοί εκλογικοί κατάλογοι.Ανεξαρτήτως της τελικής απόφασης το έγκλημα του εποικισμού είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και δεν είναι δυνατόν a priori να νομιμοποιηθεί. Ασφαλώς τελικός άρχων ο λαός ο οποίος για να ασκήσει αποτελεσματικά αυτό το δικαίωμα πρέπει να είναι ενημερωμένος για τη βάση της λύσης. Και επισείουν την διχοτόμηση για να επιβάλουν Αλεξανδρεττοποίηση.Ο απλός άνθρωπος. Ο δάσκαλος πολιτικών και αρχόντων έχει τον τελευταίο λόγο.Κι εσύ αδελφέ / μ΄εκείνα τα ατέλειωτα τα/ροζιασμένα χέριαΤι καρτεράς; /Αν μια σφαλιάρα δώσεις στον/ πλανήτηΟι πληγωμένες ρύμες / θα γιομίσουν ένα/ ολάκαιρο ουρανό.Συνοψίζω.Τι πρέπει να κάνουμε;Είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας.Η Τουρκία υποψήφια χώρα.(α) Να απαιτήσουμε άμεση συμμόρφωση της Τουρκίας προς τις υποχρεώσεις της.(β) Αν όχι, να μη επιτρέψουμε συνέχιση Ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας a la carte.(γ) Να δημιουργήσουμε τις όσο το δυνατό ευρύτερες συμμαχίες μέσα στην Ε.Ε.(δ) Να αξιοποιήσουμε τις ήδη υπάρχουσες (Ρωσία, Κίνα, τρίτες χώρες).(ε) Να είμαστε σαφείς στις διεκδικήσεις μας. Επαναλαμβάνω. Δεν υπάρχει αλληλεγγύη σε ανύπαρχτο αγώνα.(στ) Να προβάλλουμε τις απαιτήσεις μας στα διεθνή και Ευρωπαϊκά σώματα με σαφήνεια. Αν εμείς επιδεικνύουμε διάθεση εκπτώσεων οι άλλοι δεν θα είναι βασιλικότεροι του βασιλέως.(ζ) Να διαφυλάtτουμε την έννοια που είναι σύμφυτη του κράτους για κυριαρχία. Διττή πηγή προέλευσης (ομάδες, κοινότητες, κράτη) ισοδυναμεί με διττή κυριαρχία και αυτό δεν θεραπεύεται ούτε με συνταγματικές πρόνοιες.(η) Οι μονόπλευρες υποχωρήσεις οδηγούν σε συνεχή μετάθεση των ορίων αναζήτησης λύσηςΤο κατάλοιπο εξουσίας ανήκει στην κεντρική κυβέρνηση, άλλως συζητούμε για συνομοσπονδία. Έτσι είναι αδόκιμη η συζήτηση των εξουσιών της κεντρικής κυβέρνησης ότι η κυριαρχία είναι μία.(θ) Να υπάρχει συντονισμός με την Ελλάδα(ι) Ο λαός να ενημερώνεται. Κρίνεται η τύχη του. Δεν υπάρχει εντολή εν λευκώ.(ια) Να αξιοποιήσουμε τη γεωστρατηγική μας σημασία(ιβ) Να επαναδημιουργήσουμε τις στενές σχέσεις με την περιοχή.Στόχος να είναι όχι η προσαρμογή μας στις Τουρκικές αξιώσεις.(ιγ) Να πείσουμε τους Τουρκοκύπριους ότι η κοινή πορεία προϋποθέτει ελεύθερη από ξένους πατρίδα(ιδ) Να ενισχύσουμε την άμυνα μαςΗ λύση που θα προκύψει θα είναι πολιτική. Όμως πολιτική γυμνή από άμυνα είναι ανίσχυρη.Βρίσκομαι στη μητρόπολη του ελληνισμού και θα επαναλάβω. Το θεωρώ άτοπο να αναφέρομαι σε αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη αφορά ξένους. Οι ομόαιμοι συστρατεύονται σ' ένα κοινό αγώνα. Άλλωστε τα εθνικά θέματα είναι συγκοινωνούντα αγγεία, δεδομένου ότι κοινή πηγή κινδύνου, είναι ο τουρκικός επεκτατισμός.Και δεν θέλω παρερμηνείες. Δεν έχουμε αντιδικία με λαούς, αλλά με κυβερνητικά σχήματα και πολιτικές.Φιλία και κατοχή είναι έννοιες ασυμβίβαστες.Το είπα εκατοντάδες φορές. Μονόπλευρη φιλία ισοδυναμεί με δουλεία.Σεβόμαστε την εθνική οντότητα όλων. Λαών και κοινοτήτωνΑπαιτούμε σεβασμό και στην δική μας.Και δεν θα υποκύψουμε σε πνευματική τρομοκρατία με άτοπους χαρακτηρισμούς.Θα προασπίσουμε το εθνικό μας είναι και θα προστατεύσουμε και το εθνικό είναι των Τουρκοκυπρίων.Αν το ν' αγωνίζεσαι για εθνική επιβίωση, για αξιοπρέπεια, για ελευθερία είναι εθνικισμός δηλώνω ένοχος.Όμως σας συμβουλεύω /

Μην ακουμπήσεις σ' αυτό το χώμα/

Θα σ' αφανίσει η οργή του./

Νερό απ΄ τη βρύση τηςΛαπήθου μη /

γευτείς.Πικρό αφιόνι θα/ πικρολυώσει/

Τα πικραμένα σωθικά σου.Μην ξαποστάσεις στη/

σκιά του πεύκου/ της Καντάρας ηφαίστειο θα σε πυρώσει /

η αλυσοδεμένη η /

σκιά του.Λεμόνι απ' τον Καραβά/γλυκοπατάτα απ΄ το Καρπάσι /

σε ορμηνεύω μη,/

να μη τα δοκιμάσεις/

Της ορφανιάς το αφιόνι/

τάχει σημαδέψει.Αέρα όταν φυσάει απ' τον/

βορρά./ μην ανασάνεις./

Θάναι στο λέω η τελευταία/

σου πνοή.Ένα σου μένει./

Το χώμα ν' αναδέψεις /με τη δική σου οργή/

Τη ξένη μπόχα από/

τον Κεφαλόβρυσο εσύ/

ν' αποδιώξεις/

Αν στην Καντάρα θ'ανεβείς για συντροφιά/

νάχεις αρχαίους θεούς /

και απροσκύνητα ορμάνια /

Στο απροσκύνητο Καρπάσι/

απροσκύνητος να πας/τον άνεμο/

Και τον βοριά στης/

λευτεριάς την κολυμβύθρα /

να βαφτίσεις,/

Τότε θα ζεις.

πηγή:Λυσσαρίδης Βάσος (Άρδην / τεύχος 72)

ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΜΕΛΑ.

Το μίσος των Βούλγαρων για τη δεινή ήττα που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα και στους Βαλκανικούς πολέμους είναι εμφανές. Με διάφορες αρλούμπες προσπαθούν να μειώσουν το κύρος των Μακεδονομάχων μας. Το όραμα της Μεγάλης Βουλγαρίας έγινε καπνός από τους αγώνες του Έθνους μας και τους ΗΡΩΙΚΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥΣ μας. Το αξιοπρόσεχτο είναι και το παρακάτω site, το οποίο είναι μάλιστα και στην Ελληνική. Σε αυτό μιλούν για δήθεν καταπίεση βουλγαρικής μειονότητας, κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα, αφήνοντας σαφείς υπαινιγμούς και για μελλοντικές διεκδικήσεις. Σε απάντηση της ανιστόρητης προπαγάνδας θα ακολουθήσει και μελλοντική δημοσίευση για την Ανατολική Ρωμυλία- μια Ελληνική περιοχή- που κατά παράβαση των συνθηκών που η Βουλγαρία είχε υπογράψει οδηγήθηκε στην ενσωμάτωση με τη Βουλγαρία.
Σύντομα θα ακολουθήσει υλικό από σπάνια γραμματόσημα της περιοχής, που έχουμε στη διάθεσή μας όπου η Ανατολική Ρωμυλία αναγράφεται και στην Ελληνική γραφή.

Το site της ντροπής είναι το παρακάτω:

http://www.bulgarmak.org/melas.htm

Θύμα απαγωγέων ο Ελληνας δάσκαλος των Καλάς

Η δράση του Ελληνα οραματιστή έχει ενοχλήσει τους ισλαμιστές που απεχθάνονται τη μόρφωση, κυρίως των κοριτσιών, και τους κάθε λογής «απίστους». Το απέδειξαν άλλωστε περίτρανα όταν ανατίναξαν τους Βούδες του Μπαμιγιάν στο Αφγανιστάν το 2001. Μετά τις πολιτικές αλλαγές στην περιοχή ο Θ. Λερούνης συναντούσε αντιδράσεις για το εκπαιδευτικό έργο του, αλλά ο ίδιος παρέμενε στις επάλξεις...Θύμα απαγωγέων ο Ελληνας δάσκαλος των ΚαλάςΤης Μαριας ΔεληθανασηΤη νύχτα της περασμένης Δευτέρας προς Τρίτη 15 - 20 ένοπλοι εισέβαλαν στο μουσείο διάσωσης πολιτισμού των Καλάς που είχε δημιουργήσει ο εκπαιδευτικός Θανάσης Λερούνης στην κοιλάδα Μπουμπουρέτ της επαρχίας Τσιτράλ, στο Πακιστάν, και τον απήγαγαν. Ο Ελληνας εκπαιδευτικός, που βρίσκεται μόνιμα στη γη των Καλάς από το 2001, ζούσε εκεί με την Ελληνίδα γυναίκα του.Μετά την εισβολή των ενόπλων στο μουσείο, ακολούθηκε μακελειό με έναν αστυνομικό φύλακα νεκρό, ένα δεύτερο αστυνομικό και έναν υπηρέτη τραυματισμένους βαριά και τον Θανάση Λερούνη απαχθέντα. Μαζί του απήχθησαν ένας δάσκαλος Καλάς και ένας φύλακας, που τελικά χθες αφέθηκαν ελεύθεροι.Αγνωστοι οι δράστεςΟι απαγωγείς μπορεί να είναι επαγγελματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Αλλά η πακιστανική αστυνομία δεν αποκλείει την πιθανότητα να είναι και Ταλιμπάν. Οπως σημειώνεται σε αγγλόφωνα πακιστανικά ΜΜΕ, ένας πρώην Αφγανός αξιωματούχος, ο Αχτάρ Κοχιστανί, είχε απαχθεί πέρυσι στο Τσιτράλ από Ταλιμπάν. Φήμες λένε ότι στην περιοχή είχε βρει καταφύγιο ο Οσάμα Μπιν Λάντεν κατά την πρώτη αφγανική τζιχάντ, επί σοβιετικής κυριαρχίας στο Αφγανιστάν, τη δεκαετία του 1980.Η ελληνική πρεσβεία στο Πακιστάν αντέδρασε αρχικά με αμηχανία στην είδηση. Ομως ο εκπρόσωπος του υπ. Εξωτερικών κ. Γρηγόρης Δελαβέκουρας δήλωσε ότι το υπουργείο προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την αντιμετώπιση της κατάστασης.Ο Θανάσης Λερούνης είχε οργανώσει το πρώτο ταξίδι για Ελληνες εκπαιδευτικούς στις κοιλάδες των Καλάς, στο βορειοδυτικό Πακιστάν, το 1995. Ηταν συνεπαρμένος από την ιδιότυπη φυλή που έλκει τις ρίζες της στην έλευση του Μ. Αλεξάνδρου στην Ασία τον 4ο αι. π. Χ. και στην παραμονή των επιγόνων του για τρεις περίπου αιώνες. Μιλούσε για τον Ισκαντέρ Αζάμ (Αλέξανδρο τον Μέγα). Παρέπεμπε στη δουλειά του ερευνητή και μουσικού Γιάννη Μανωλιδάκη, του μουσικολόγου Γιάννη Παπαϊωάννου, στον «Ελληνα Βούδα» του Νίκου Δήμου, σε εθνολόγους και ιστορικούς από όλο τον κόσμο. Στο ταξίδι που κράτησε έναν ολόκληρο μήνα ξενάγησε τους 20 περίπου συνεπιβάτες του στο μουσείο της Λαχώρης και στα Τάξιλα όπου στα ασημένια και χρυσά νομίσματα βρίσκονται χαραγμένα ονόματα Ελλήνων βασιλέων και άμπελοι στολίζουν τους μαρμάρινους κίονες. Ακολούθησε το Πεσαβάρ με τους προσφυγικούς καταυλισμούς των Αφγανών και την υποχρεωτική κάλυψη των γυναικών στους δρόμους. Και μετά άρχισε το σκαρφάλωμα στη δυσπρόσιτη επαρχία του Τσιτράλ, πάνω σε στενούς δρόμους με φάρδος όσο οι ρόδες εντός τζιπ και τους όγκους του Ινδικού Καύκασου δεξιά να υψώνονται και αριστερά να κρημνίζονται. Κατολισθήσεις και πάγοι μέσα στον Αύγουστο ενέτειναν την αγωνία για τις κοιλάδες των Καλάς....Εκεί βρισκόταν για τους δυτικούς η ελευθερία. Εκεί κατασκήνωναν και τα «σαφάρι» των εύπορων δυτικών πριν προχωρήσουν προς τη Χούντζα και το Γκίλγκιτ. Οι Καλάς ήταν γι’ αυτούς μια ατραξιόν, μια αξιοθρήνητη ομάδα έρμαιη κοινωνικού εκμαυλισμού. Και αυτοί τους ζητούσαν χρήματα για να φωτογραφηθούν... Η συμπεριφορά των Καλάς ήταν τελείως διαφορετική απέναντι στους Ελληνες. Μας θεωρούσαν αδελφούς και επέτρεπαν να παρευρεθούμε στις τελετές τους.....Οι Καλάς, οι «Καφίρ» (άπιστοι) της μουσουλμανικής Ασίας ήταν -διότι ένας μεγάλος πληθυσμός τους έχει σφαγιασθεί ή εξισλαμισθεί- ένας πολυθεϊστικός πληθυσμός που καλλιεργούσε αμπέλια, έφτιαχνε και έπινε κρασί, χόρευε και τιμούσε τους νεκρούς όμοια με τους αρχαίους Ελληνες (με εκστασιακό χορό γύρω από τη σορό που φλεγόταν πάνω σε ξύλινη σχεδία), λάτρευε τα στοιχεία της Φύσης, υμνούσε τον «Ζάου» (Ζευς)...Το όραμά τουΟ Θανάσης Λερούνης ήδη τότε μιλούσε με πάθος για τα σχολεία που σχεδίαζε να κτίσει για τα αγόρια και τα κορίτσια των κοιλάδων. Το όραμά του φαινόταν παράλογο σε ένα τόπο χωρίς στοιχειώδεις υποδομές, για έναν πληθυσμό ενδεή και αποστερημένο από τα βασικά (σχολεία, δημόσια υγειϊνή, δρόμους, ηλεκτρικό ρεύμα), με παιδάκια που έτρεχαν ξυπόλυτα στο κρύο του Ινδικού Καύκασου, που υποφέρουν από τράχωμα και άλλες ξεχασμένες στη Δύση ασθένειες.Ο ενθουσιασμός του συνεπήρε εκατοντάδες εκπαιδευτικούς και άλλους πολίτες τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα και το πρώτο σχολείο κτίσθηκε ήδη το 1997. Εγραφε τότε στις «Επτά Ημέρες» της «Κ»: «Τώρα, στους αυτοσχέδιους στίχους των τραγουδιών τους και στις προσευχές τους προς τον “Πατέρα των Θεών και των ανθρώπων” Ντιν Ζάου (Δίας - Ζευς), μνημονεύονται οι Γιουνάνι, που δεν τους ξέχασαν, έστω και αν πέρασαν αιώνες από τότε που οι προγεννήτορές τους, στρατιώτες του Μ. Αλεξάνδρου, εγκαταστάθηκαν στις κοιλάδες τους».Ακολούθησαν και άλλα σχολεία, χώροι δημόσιας υγιεινής και πρόσφατα το μουσείο. Η δράση του Ελληνα οραματιστή έχει ενοχλήσει τους ισλαμιστές που απεχθάνονται τη μόρφωση, κυρίως των κοριτσιών, και τους κάθε λογής «απίστους». Το απέδειξαν άλλωστε περίτρανα όταν ανατίναξαν τους Βούδες του Μπαμιγιάν στο Αφγανιστάν το 2001. Μετά τις πολιτικές αλλαγές στην περιοχή ο Θ. Λερούνης συναντούσε αντιδράσεις για το εκπαιδευτικό έργο του, αλλά ο ίδιος παρέμενε στις επάλξεις...

πηγή:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ